Pogoda zimą w: Montague Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 4°C, z 8°C do 12°C, rzadko spadając poniżej 2°C lub przekraczając 18°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 7°C w dniu 25 grudnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około -1°C, rzadko spadając poniżej -8°C lub przekraczając 5°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -2°C w dniu 22 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 2 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Montague wynoszą zwykle od 13°C do 33°C, natomiast w dniu 22 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -2°C do 7°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Montague z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Montague zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 64% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 66% w dniu 9 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 30 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 38% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 9 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 66%, natomiast w dniu 2 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 88%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Montague w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 38% na początku tej pory roku do 36% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 39% w dniu 4 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 3 sierpnia.

Zimą w: Montague, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 29% przez cały czas; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem maleje z 5% do 3% i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Montague maleje, z poziomu 114 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 229 milimetrów lub spada poniżej 22 milimetry, do poziomu 91 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 170 milimetrów lub spada poniżej 25 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 117 milimetrów w dniu 9 grudnia.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Montague stopniowo maleje z poziomu 42 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 110 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 23 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 79 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 67 milimetrów w dniu 30 grudnia.

Zimą w: Montague, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 52 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 16 sekund i wzrost o 8 minut i 50 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 9 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 14 minut światła dziennego.

Zimą w: Montague słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:37 w dniu 3 stycznia, a najwcześniej 52 minuty wcześniej o godz. 06:45 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:39 w dniu 7 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 20 minut później o godz. 17:59 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w: Montague obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada zimą, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:35 i zachodzi 15 godzin i 13 minut później, o godzinie 20:48, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:34 a zachód 9 godzin i 9 minut później, o godzinie 16:42.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Montague danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 9 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Montague zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 7,8 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 19 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 2 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,4 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,0 kilometra na godzinę w dniu 19 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Montague zimą wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 45% w dniu 25 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Montague trwa zazwyczaj 5,3 miesiąca (162 dni), od około 4 maja do około 12 października, a jego początek rzadko przypada przed 12 kwietnia lub po 22 maja, natomiast koniec rzadko przypada przed 24 września lub po 1 listopada.

Zima w: Montague przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Montague zimą bardzo szybko maleje, spadając o 1 576°C, z 1 588°C do 12°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Montague zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,6 kWh, z 1,8 kWh do 3,5 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 1,7 kWh w dniu 19 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Montague to: szerokość geograficzna 41,728°, długość geograficzna -122,528° i wysokość 774 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Montague charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 244 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 783 metry. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (1 224 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (4 054 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Montague obejmuje pola uprawne (53%), użytki zielone (33%) i krzewy (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje krzewy (52%) i użytki zielone (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (49%) i krzewy (42%).