Pogoda jesienią w: Cheyenne Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 19°C, z 32°C do 13°C, rzadko spadając poniżej 5°C lub przekraczając 37°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 19°C, z 20°C do 1°C, rzadko spadając poniżej -6°C lub przekraczając 23°C.

W celach poglądowych, w dniu 22 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Cheyenne wynoszą zwykle od 22°C do 35°C, natomiast w dniu 4 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -3°C do 10°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Meszhed, Iran (odległość: 11 747 kilometrów) i Duszanbe, Tadżykistan (11 698 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Cheyenne (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Cheyenne z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Cheyenne zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 28% do 36%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 25% w dniu 4 października.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 4 października, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 75% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 15 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 42%, natomiast w dniu 4 października, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 75%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Cheyenne w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 23% na początku tej pory roku do 9% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 36% w dniu 6 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 6% w dniu 11 stycznia.

Jesienią w: Cheyenne, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu maleje z 23% do 7%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Cheyenne szybko maleje, z poziomu 54 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 104 milimetry lub spada poniżej 9 milimetrów, do poziomu 21 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 57 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 57 milimetrów w dniu 18 września.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Cheyenne wzrasta z poziomu 0 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 0 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 30 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 119 milimetrów.

Jesienią w: Cheyenne, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 2 godziny i 58 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 58 sekund i spadek o 13 minut i 49 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 56 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 54 minuty światła dziennego.

Jesienią w: Cheyenne słońce wstaje najpóźniej o godz. 08:02 w dniu 2 listopada, a najwcześniej 59 minut wcześniej o godz. 07:03 w dniu 3 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:05 w dniu 1 września a najwcześniej 2 godziny i 39 minut wcześniej, o godz. 17:25 w dniu 30 listopada.

Stosowanie czasu letniego (DST) rozpoczyna się o godz. 01:00 w dniu 3 listopada 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę później.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:23 i zachodzi 14 godzin i 34 minuty później, o godzinie 20:57, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:44 a zachód 9 godzin i 45 minut później, o godzinie 17:29.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Cheyenne danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 24% do 0% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 2 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 38% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Cheyenne stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 16,9 kilometra na godzinę do 17,7 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 3 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 21,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 11 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,1 kilometra na godzinę.

Jesienią najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,4 kilometra na godzinę w dniu 12 listopada.

Jesienią wiatr w: Cheyenne wieje głównie z kierunku południowego od 1 września do 28 listopada i północnego od 28 listopada do 30 listopada.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Cheyenne trwa zazwyczaj 7,0 miesiąca (214 dni), od około 1 kwietnia do około 1 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 11 marca lub po 20 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 12 października lub po 19 listopada.

Jesienią w: Cheyenne szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym bardzo szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku z 100% do 1%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Cheyenne jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 632°C, z 2 098°C do 2 730°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Cheyenne jesienią bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 3,0 kWh, z 6,1 kWh do 3,0 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Cheyenne to: szerokość geograficzna 35,614°, długość geograficzna -99,671° i wysokość 600 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Cheyenne charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 71 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 607 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (226 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (498 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Cheyenne obejmuje użytki zielone (76%) i pola uprawne (22%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje użytki zielone (91%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje użytki zielone (75%) i pola uprawne (22%).