Pogoda zimą w: Ulà Tirso Włochy

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 13°C, rzadko spadając poniżej 8°C lub przekraczając 17°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 11°C w dniu 11 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 4°C, rzadko spadając poniżej -2°C lub przekraczając 10°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 3°C w dniu 9 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 4 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Ulà Tirso wynoszą zwykle od 18°C do 32°C, natomiast w dniu 9 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 3°C do 12°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Red Corral, Stany Zjednoczone (odległość: 9 903 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Ulà Tirso (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Ulà Tirso z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Ulà Tirso zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 46% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 48% w dniu 28 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 26 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 56% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 28 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 48%, natomiast w dniu 24 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 91%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Ulà Tirso w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 27% na początku tej pory roku do 18% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 30% w dniu 20 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 2% w dniu 12 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Ulà Tirso maleje, z poziomu 51 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 91 milimetrów lub spada poniżej 17 milimetrów, do poziomu 30 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 63 milimetry lub spada poniżej 4 milimetry.

Zimą w: Ulà Tirso, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 44 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 10 sekund i wzrost o 8 minut i 11 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 19 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 16 minut światła dziennego.

Zimą w: Ulà Tirso słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:46 w dniu 4 stycznia, a najwcześniej 47 minut wcześniej o godz. 06:59 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:58 w dniu 7 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 16 minut później o godz. 18:15 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w: Ulà Tirso obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada zimą, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:55 i zachodzi 15 godzin i 1 minuta później, o godzinie 20:56, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:42 a zachód 9 godzin i 19 minut później, o godzinie 17:02.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Ulà Tirso danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 12 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 26% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Ulà Tirso zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 15,4 kilometra na godzinę o więcej niż 0,4 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 5 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 10 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,5 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,8 kilometra na godzinę w dniu 19 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Ulà Tirso zimą wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 45% w dniu 17 lutego.

Ulà Tirso znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Ulà Tirso zimą maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 3°C, z 17°C do 14°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 14°C w dniu 22 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Ulà Tirso trwa zazwyczaj 9,0 miesiąca (275 dni), od około 11 marca do około 11 grudnia, a jego początek rzadko przypada przed 13 lutego lub po 3 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 11 listopada lub po 6 stycznia.

Zima w: Ulà Tirso przypada z dużym prawdopodobieństwem całkowicie poza okresem sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym osiąga wartość minimalną wynoszącą 3% w dniu 23 stycznia.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Ulà Tirso zimą bardzo szybko maleje, spadając o 2 136°C, z 2 168°C do 32°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Ulà Tirso zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,7 kWh, z 2,1 kWh do 3,8 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 2,0 kWh w dniu 17 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Ulà Tirso to: szerokość geograficzna 40,046°, długość geograficzna 8,903° i wysokość 358 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Ulà Tirso charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 554 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 349 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (918 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 827 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Ulà Tirso obejmuje krzewy (40%), pola uprawne (34%) i drzewa (24%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (45%) i drzewa (23%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (33%) i woda (25%).