Pogoda wiosną w: San Mateo Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 4°C, z 16°C do 20°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 26°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 9°C do 12°C, rzadko spadając poniżej 6°C lub przekraczając 14°C.

W celach poglądowych, w dniu 10 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: San Mateo wynoszą zwykle od 14°C do 23°C, natomiast w dniu 30 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 7°C do 13°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Ovalle, Chile (odległość: 9 265 kilometrów); Denmark, Australia (14 764 kilometry) i Geelong, Australia (12 731 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do San Mateo (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj San Mateo z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: San Mateo zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 53% do 28%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 31 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 72% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 12 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 54%, natomiast w dniu 7 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 91%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: San Mateo w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 29% na początku tej pory roku do 5% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 29% w dniu 21 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to -0% w dniu 23 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: San Mateo bardzo szybko maleje, z poziomu 84 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 167 milimetrów lub spada poniżej 15 milimetrów, do poziomu 7 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 25 milimetrów.

Wiosną w: San Mateo, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 3 godziny i 11 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 2 minuty i 6 sekund i wzrost o 14 minut i 41 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 24 minuty, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 14 godzin i 35 minut światła dziennego.

Wiosną w: San Mateo słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:26 w dniu 10 marca, a najwcześniej 1 godzina i 37 minut wcześniej o godz. 05:49 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:03 w dniu 1 marca a najpóźniej 2 godziny i 21 minut później o godz. 20:24 w dniu 31 maja.

Stosowanie czasu letniego (DST) kończy się o godz. 03:00 w dniu 10 marca 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę wcześniej.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:48 i zachodzi 14 godzin i 46 minut później, o godzinie 20:33, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:20 a zachód 9 godzin i 34 minuty później, o godzinie 16:54.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: San Mateo danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 16 września, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: San Mateo stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 15,2 kilometra na godzinę do 16,4 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 29 maja, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 4 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,1 kilometra na godzinę.

Wiosną najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,4 kilometra na godzinę w dniu 30 maja.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: San Mateo wiosną wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 85% w dniu 31 maja.

San Mateo znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: San Mateo wiosną zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 12°C.

Wiosną najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 12°C w dniu 1 maja.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W San Mateo temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: San Mateo wiosną szybko wzrasta, rosnąc o 339°C, z 102°C do 441°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: San Mateo wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 3,9 kWh, z 4,0 kWh do 7,8 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne San Mateo to: szerokość geograficzna 37,563°, długość geograficzna -122,326° i wysokość 13 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od San Mateo charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 194 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 25 metry. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (717 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 317 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od San Mateo obejmuje powierzchnie sztuczne (77%) i woda (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (38%) i powierzchnie sztuczne (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (45%) i użytki zielone (16%).