Pogoda zimą w: Lorino Rosja

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 3°C, z -10°C do -13°C, rzadko spadając poniżej -25°C lub przekraczając -0°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi -15°C w dniu 24 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 5°C, z -15°C do -20°C, rzadko spadając poniżej -31°C lub przekraczając -5°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -21°C w dniu 24 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 16 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Lorino wynoszą zwykle od 7°C do 13°C, natomiast w dniu 21 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -21°C do -15°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Fermont, Kanada (odległość: 5 410 kilometrów) i Enontekiö, Finlandia (5 085 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Lorino (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Lorino z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Lorino zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 73% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 77% w dniu 9 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 1 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 30% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 9 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 77%, natomiast w dniu 6 października, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 42%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Lorino w okresie zimowym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 17%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 30% w dniu 17 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 9% w dniu 23 marca.

Zimą w: Lorino, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 3% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 14% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie zimowym w: Lorino zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 4 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 18 milimetrów lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Lorino zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 218 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 509 milimetrów lub spadając poniżej 28 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 239 milimetrów w dniu 2 stycznia.

Zimą w: Lorino, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 5 godzin i 45 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 3 minuty i 53 sekundy i wzrost o 27 minut i 9 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 3 godziny i 12 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 10 godzin i 1 minuta światła dziennego.

Zimą w: Lorino słońce wstaje najpóźniej o godz. 09:49 w dniu 23 grudnia, a najwcześniej 3 godziny i 10 minut wcześniej o godz. 06:39 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 13:00 w dniu 18 grudnia a najpóźniej 3 godziny i 40 minut później o godz. 16:40 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Lorino nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 00:00 i zachodzi 22 godziny i 56 minut później, o godzinie 22:56, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 09:49 a zachód 3 godziny i 12 minut później, o godzinie 13:01.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Lorino danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Lorino maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 29,0 kilometra na godzinę do 26,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 24 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 30,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 28 czerwca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,0 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 30,0 kilometra na godzinę w dniu 24 grudnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Lorino zimą wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 68% w dniu 23 stycznia.

Lorino znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Lorino zimą zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około -1°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Lorino trwa zazwyczaj 2,9 miesiąca (90 dni), od około 9 czerwca do około 7 września, a jego początek rzadko przypada przed 25 maja lub po 24 czerwca, natomiast koniec rzadko przypada przed 18 sierpnia lub po 27 września.

Zima w: Lorino przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Lorino zimą stopniowo maleje, spadając o 72°C, z 72°C do 0°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Lorino zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,1 kWh, z 0,0 kWh do 1,1 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 0,0 kWh w dniu 21 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Lorino to: szerokość geograficzna 65,503°, długość geograficzna -171,704° i wysokość 23 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Lorino jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 26 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 4 metry. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (694 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują duże różnice wysokości terenu (939 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Lorino obejmuje użytki zielone (42%), woda (36%) i krzewy (19%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (53%) i użytki zielone (31%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (46%) i użytki zielone (39%).