Pogoda jesienią w: Olonkinbyen Svalbard i Jan Mayen

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 7°C, z 6°C do -1°C, rzadko spadając poniżej -6°C lub przekraczając 9°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 8°C, z 4°C do -4°C, rzadko spadając poniżej -10°C lub przekraczając 7°C.

W celach poglądowych, w dniu 5 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Olonkinbyen wynoszą zwykle od 5°C do 7°C, natomiast w dniu 4 marca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -6°C do -2°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

King Cove, Alaska, Stany Zjednoczone (odległość: 5 858 kilometrów) i Diamond Ridge, Alaska, Stany Zjednoczone (5 212 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Olonkinbyen (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Olonkinbyen z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Olonkinbyen zachmurzenie wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 79% do 88%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 78% w dniu 17 września.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 17 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 22% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 19 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 89%, natomiast w dniu 25 maja, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 26%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Olonkinbyen w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 23% na początku tej pory roku do 28% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 32% w dniu 4 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 11% w dniu 16 czerwca.

Jesienią w: Olonkinbyen, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu maleje z 23% do 13%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem wzrasta z 0% do 8% i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu wzrasta z 0% do 8%.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Olonkinbyen stopniowo maleje, z poziomu 40 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 70 milimetrów lub spada poniżej 15 milimetrów, do poziomu 33 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 61 milimetrów lub spada poniżej 9 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 52 milimetry w dniu 5 października.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Olonkinbyen bardzo szybko wzrasta z poziomu 1 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 1 milimetr lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 186 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 423 milimetry lub spada poniżej 35 milimetry.

W związku ze skrajną szerokością geograficzną Olonkinbyen, dzień polarny (zwany również słońcem o północy) panuje tu latem, a noc polarna zimą. Są to okresy czasu, kiedy słońce znajduje się nieprzerwanie nad lub pod linią horyzontu dłużej niż jeden dzień. Dokładne daty rozpoczęcia i zakończenia dnia polarnego i nocy polarnej różnią się w zależności od roku i zależą od konkretnej lokalizacji i wysokości miejsca, w którym znajduje się obserwator, oraz lokalnej topografii terenu.

Zimą 2024 roku w Olonkinbyen słońce pozostaje pod linią horyzontu przez 2,0 miesiąca, zachodząc o godz. 13:33 w dniu 20 listopada i nie wschodząc ponownie aż do godz. 13:13 w dniu 22 stycznia. Tym samym, noc polarna rozpoczyna się jesienią i trwa dłużej niż do końca tej pory roku.

Najdłuższy dzień jesieni to 1 września, a światło dzienne trwa wtedy 15 godzin i 34 minuty.

Jesienią w: Olonkinbyen słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:46 w dniu 1 września, a najpóźniej 6 godzin i 20 minut później o godz. 13:06 w dniu 20 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 22:20 w dniu 1 września a najwcześniej 8 godzin i 46 minut wcześniej, o godz. 13:33 w dniu 20 listopada.

Stosowanie czasu letniego (DST) kończy się o godz. 02:00 w dniu 27 października 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę wcześniej.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Olonkinbyen danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Olonkinbyen bardzo szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 22,6 kilometra na godzinę do 32,4 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 23 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 34,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 19 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 17,9 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Olonkinbyen jesienią wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 47% w dniu 30 listopada.

Olonkinbyen znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Olonkinbyen jesienią szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 4°C, z 6°C do 2°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Olonkinbyen trwa zazwyczaj 3,1 miesiąca (94 dni), od około 18 czerwca do około 20 września, a jego początek rzadko przypada przed 30 maja lub po 9 lipca, natomiast koniec rzadko przypada przed 2 września lub po 8 października.

Jesienią w: Olonkinbyen szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym bardzo szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku z 92% do -0%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Olonkinbyen jesienią zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się o tej porze roku na stałym poziomie około 0°C.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Olonkinbyen jesienią szybko maleje, spadając o tej porze roku o 1,9 kWh, z 1,9 kWh do 0,0 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Olonkinbyen to: szerokość geograficzna 70,922°, długość geograficzna -8,719° i wysokość 50 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Olonkinbyen charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 538 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 158 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (766 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 272 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Olonkinbyen obejmuje skąpa roślinność (43%), woda (35%) i śnieg i lodowce (20%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (77%) i śnieg i lodowce (11%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (98%).