Pogoda wiosną w: Pacatuba Brazylia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 28°C do 31°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 32°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 23°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 25°C.

W celach poglądowych, w dniu 10 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Pacatuba wynoszą zwykle od 25°C do 32°C, natomiast w dniu 1 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 22°C do 28°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Duncans, Jamajka (odległość: 5 525 kilometry) i Mombasa, Kenia (8 440 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Pacatuba (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Pacatuba z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Pacatuba zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 28% do 59%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 25% w dniu 18 września.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 18 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 75% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 5 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 60%, natomiast w dniu 6 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 76%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Pacatuba w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 24% na początku tej pory roku do 8% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 51% w dniu 21 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 8% w dniu 5 listopada.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Pacatuba maleje, z poziomu 35 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 72 milimetry lub spada poniżej 12 milimetrów, do poziomu 15 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 44 milimetry lub spada poniżej -0 milimetrów.

Wiosną w: Pacatuba, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 46 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 31 sekund i wzrost o 3 minuty i 37 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 55 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 12 godzin i 41 minut światła dziennego.

Wiosną w: Pacatuba słońce wstaje najpóźniej o godz. 05:29 w dniu 1 września, a najwcześniej 36 minut wcześniej o godz. 04:53 w dniu 16 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:21 w dniu 5 października a najpóźniej 14 minut później o godz. 17:36 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Pacatuba nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:02 i zachodzi 12 godzin i 44 minuty później, o godzinie 17:47, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:42 a zachód 11 godzin i 31 minut później, o godzinie 17:13.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Pacatuba danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 96% do 100% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 4 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 4 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 95% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Pacatuba wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 18,3 kilometra na godzinę do 20,3 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 26 listopada, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 15 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,5 kilometra na godzinę.

Wiosną najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,4 kilometra na godzinę w dniu 27 listopada.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Pacatuba wiosną wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 98% w dniu 13 listopada.

Pacatuba znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Pacatuba wiosną zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 26°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Pacatuba temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Pacatuba wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 471°C, z 913°C do 2 384°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Pacatuba wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 0,9 kWh, z 6,5 kWh do 7,3 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,4 kWh w dniu 1 listopada.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Pacatuba to: szerokość geograficzna -10,453°, długość geograficzna -36,651° i wysokość 64 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Pacatuba charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 110 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 36 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (283 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (513 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Pacatuba obejmuje drzewa (35%), pola uprawne (27%), użytki zielone (21%) i krzewy (16%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (27%) i drzewa (26%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (49%) i pola uprawne (14%).