Pogoda jesienią w: Manaíra Brazylia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 35°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 18°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 21°C.

W celach poglądowych, w dniu 30 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Manaíra wynoszą zwykle od 19°C do 35°C, natomiast w dniu 30 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 16°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Coba, Meksyk (odległość: 6 267 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Manaíra (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Manaíra z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Manaíra zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 67% do 45%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 68% w dniu 17 kwietnia.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 31 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 55% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 16 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 68%, natomiast w dniu 29 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 75%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Manaíra w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 42% na początku tej pory roku do 17% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 51% w dniu 26 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 25 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Manaíra bardzo szybko maleje, z poziomu 102 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 196 milimetrów lub spada poniżej 26 milimetrów, do poziomu 33 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 79 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetr.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 125 milimetrów w dniu 25 marca.

Jesienią w: Manaíra, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 32 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 21 sekund i spadek o 2 minuty i 29 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 31 maja, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 42 minuty, a najdłuższy dzień to 1 marca, obejmujący 12 godzin i 15 minut światła dziennego.

Jesienią w: Manaíra słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:34 w dniu 21 kwietnia, a najpóźniej 5 minut później o godz. 05:39 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 17:52 w dniu 1 marca a najwcześniej 31 minut wcześniej, o godz. 17:21 w dniu 25 maja.

W 2024 r. w Manaíra nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:13 i zachodzi 12 godzin i 35 minut później, o godzinie 17:48, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:44 a zachód 11 godzin i 41 minut później, o godzinie 17:24.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Manaíra danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 57% do 33% na przestrzeni pory roku.

Jesienią najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 72% w dniu 3 kwietnia.

W celach poglądowych, w dniu 31 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 72% przypadków, natomiast w dniu 13 września, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Manaíra szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 11,9 kilometra na godzinę do 15,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 29 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 26 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,1 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,1 kilometra na godzinę w dniu 1 kwietnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Manaíra jesienią wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 82% w dniu 3 marca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Manaíra temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Manaíra jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 222°C, z 3 502°C do 4 724°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Manaíra jesienią stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,8 kWh, z 6,6 kWh do 5,8 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Manaíra to: szerokość geograficzna -7,706°, długość geograficzna -38,154° i wysokość 758 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Manaíra charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 319 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 755 metry. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (816 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują duże różnice wysokości terenu (961 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Manaíra obejmuje drzewa (30%), krzewy (26%), użytki zielone (26%) i pola uprawne (18%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje krzewy (38%) i drzewa (31%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (45%) i drzewa (31%).