Pogoda latem w: Jitaúna Brazylia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 31°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 34°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 31°C w dniu 15 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 22°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 24°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 22°C w dniu 20 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 15 stycznia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Jitaúna wynoszą zwykle od 22°C do 31°C, natomiast w dniu 31 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 17°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Arroyo Naranjo, Kuba (odległość: 6 198 kilometrów) i Jicomé, Dominikana (5 061 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Jitaúna (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Jitaúna z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Jitaúna zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 71% do 55%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 71% w dniu 2 grudnia. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 52% w dniu 13 lutego.

Najbardziej pogodny dzień lata to 13 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 48% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 1 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 71%, natomiast w dniu 8 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 76%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Jitaúna w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 37% na początku tej pory roku do 42% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 47% w dniu 20 kwietnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 24% w dniu 27 września.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Jitaúna maleje, z poziomu 104 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 192 milimetry lub spada poniżej 15 milimetrów, do poziomu 83 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 165 milimetrów lub spada poniżej 21 milimetrów.

Latem w: Jitaúna, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 31 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 21 sekund i spadek o 2 minuty i 28 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 22 minuty, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 12 godzin i 58 minut światła dziennego.

Latem w: Jitaúna słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:01 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 39 minut później o godz. 05:40 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:55 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 19 minut później o godz. 18:15 w dniu 22 stycznia.

W 2024 r. w Jitaúna nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:09 i zachodzi 12 godzin i 58 minut później, o godzinie 18:06, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:02 a zachód 11 godzin i 18 minut później, o godzinie 17:20.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Jitaúna danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 95% do 98% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 31 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 99% przypadków, natomiast w dniu 11 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 48% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Jitaúna zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 6,3 kilometra na godzinę o więcej niż 0,1 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 10 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 24 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,8 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Jitaúna latem wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 92% w dniu 12 lutego.

Jitaúna znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Jitaúna latem stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 27°C do 28°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Jitaúna temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Jitaúna latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 411°C, z 1 993°C do 3 404°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Jitaúna latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 6,9 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,1 kWh w dniu 10 lutego.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Jitaúna to: szerokość geograficzna -14,013°, długość geograficzna -39,898° i wysokość 170 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Jitaúna charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 293 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 197 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (833 metry). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 153 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Jitaúna obejmuje drzewa (53%) i pola uprawne (29%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (57%) i pola uprawne (26%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (53%) i pola uprawne (20%).