Pogoda zimą w: Pio IX Brazylia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 4°C, z 31°C do 35°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 36°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 20°C, rzadko spadając poniżej 17°C lub przekraczając 22°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 19°C w dniu 24 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 8 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Pio IX wynoszą zwykle od 22°C do 36°C, natomiast w dniu 23 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 19°C do 33°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Ignacio Allende, Meksyk (odległość: 6 329 kilometrów) i La Virtud, Honduras (5 801 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Pio IX (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Pio IX z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Pio IX zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 49% do 32%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 27% w dniu 25 lipca.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 25 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 73% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 27 marca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 75%, natomiast w dniu 22 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 73%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Pio IX w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko maleje z 8% na początku tej pory roku do 1% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 56% w dniu 16 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 17 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Pio IX stopniowo maleje, z poziomu 12 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 29 milimetrów do poziomu 1 milimetr na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 3 milimetry lub spada poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 1 milimetrów w dniu 17 sierpnia.

Zimą w: Pio IX, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień zimy to 21 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 44 minuty, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 11 godzin i 59 minut światła dziennego.

Zimą w: Pio IX słońce wstaje najpóźniej o godz. 05:55 w dniu 16 lipca, a najwcześniej 12 minut wcześniej o godz. 05:43 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:32 w dniu 1 czerwca a najpóźniej 11 minut później o godz. 17:43 w dniu 9 sierpnia.

W 2024 r. w Pio IX nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:24 i zachodzi 12 godzin i 31 minut później, o godzinie 17:56, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:52 a zachód 11 godzin i 44 minuty później, o godzinie 17:35.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Pio IX danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 35% do 1% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 1% w dniu 29 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 27 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 91% przypadków, natomiast w dniu 29 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 1% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Pio IX szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 16,0 kilometra na godzinę do 20,4 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 29 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 27 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,7 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,4 kilometra na godzinę w dniu 30 sierpnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Pio IX zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 93% w dniu 4 czerwca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Pio IX temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Pio IX zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 356°C, z 5 284°C do 928°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Pio IX zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,4 kWh, z 5,7 kWh do 7,1 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Pio IX to: szerokość geograficzna -6,838°, długość geograficzna -40,579° i wysokość 498 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Pio IX charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 138 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 520 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (264 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (647 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Pio IX obejmuje krzewy (69%), drzewa (16%) i użytki zielone (10%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje krzewy (79%) i drzewa (11%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (60%) i drzewa (18%).