Pogoda wiosną w: Areal Brazylia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 27°C do 29°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 35°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 4°C, z 14°C do 19°C, rzadko spadając poniżej 11°C lub przekraczając 21°C.

W celach poglądowych, w dniu 13 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Areal wynoszą zwykle od 20°C do 31°C, natomiast w dniu 19 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 13°C do 24°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Tshaneni, Suazi (odległość: 7 508 kilometrów) i Ta‘izz, Jemen (10 297 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Areal (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Areal z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Areal zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 28% do 69%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 72% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 14 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 75%, natomiast w dniu 16 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 74%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Areal w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 19% na początku tej pory roku do 62% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 70% w dniu 20 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 11% w dniu 28 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Areal bardzo szybko wzrasta, z poziomu 39 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 88 milimetrów lub spada poniżej 6 milimetrów, do poziomu 194 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 277 milimetrów lub spada poniżej 111 milimetrów.

Wiosną w: Areal, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 42 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 8 sekund i wzrost o 7 minut i 58 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 41 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 13 godzin i 23 minuty światła dziennego.

Wiosną w: Areal słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:01 w dniu 1 września, a najwcześniej 1 godzina i 2 minuty wcześniej o godz. 04:59 w dniu 28 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:42 w dniu 1 września a najpóźniej 40 minut później o godz. 18:23 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Areal nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:05 i zachodzi 13 godzin i 30 minut później, o godzinie 18:35, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:30 a zachód 10 godzin i 46 minut później, o godzinie 17:17.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Areal danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 9% do 66% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 24 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 85% przypadków, natomiast w dniu 20 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 4% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Areal stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 10,0 kilometra na godzinę do 9,1 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 25 września, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 30 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,3 kilometra na godzinę.

Wiosną najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,4 kilometra na godzinę w dniu 25 września.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Areal wiosną wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 39% w dniu 5 września.

Areal znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Areal wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 21°C do 23°C.

Wiosną najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 21°C w dniu 16 września.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Areal temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Areal wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 020°C, z 511°C do 1 531°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Areal wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 0,7 kWh, z 5,4 kWh do 6,2 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,2 kWh w dniu 23 listopada.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Areal to: szerokość geograficzna -22,231°, długość geograficzna -43,106° i wysokość 496 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Areal charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 452 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 547 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 606 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (2 302 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Areal obejmuje drzewa (41%), pola uprawne (26%), krzewy (20%) i użytki zielone (13%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (49%) i pola uprawne (24%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (48%) i pola uprawne (25%).