Pogoda wiosną w: Boracéia Brazylia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 36°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 31°C w dniu 12 listopada.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 4°C, z 17°C do 21°C, rzadko spadając poniżej 14°C lub przekraczając 23°C.

W celach poglądowych, w dniu 25 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Boracéia wynoszą zwykle od 20°C do 31°C, natomiast w dniu 20 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 15°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Plan del Río, Meksyk (odległość: 6 968 kilometrów) i Amboasary, Madagaskar (9 480 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Boracéia (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Boracéia z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Boracéia zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 28% do 62%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 72% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 16 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 74%, natomiast w dniu 26 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 73%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Boracéia w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 18% na początku tej pory roku do 50% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 64% w dniu 21 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 9% w dniu 1 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Boracéia bardzo szybko wzrasta, z poziomu 47 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 109 milimetrów lub spada poniżej 3 milimetry, do poziomu 153 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 230 milimetrów lub spada poniżej 85 milimetrów.

Wiosną w: Boracéia, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 42 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 8 sekund i wzrost o 7 minut i 57 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 41 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 13 godzin i 23 minuty światła dziennego.

Wiosną w: Boracéia słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:24 w dniu 1 września, a najwcześniej 1 godzina i 2 minuty wcześniej o godz. 05:22 w dniu 27 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:05 w dniu 1 września a najpóźniej 40 minut później o godz. 18:45 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Boracéia nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:28 i zachodzi 13 godzin i 30 minut później, o godzinie 18:58, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:53 a zachód 10 godzin i 47 minut później, o godzinie 17:40.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Boracéia danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 9% do 70% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 15 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 94% przypadków, natomiast w dniu 26 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 2% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Boracéia stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 11,5 kilometra na godzinę do 9,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 17 września, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 14 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,0 kilometra na godzinę.

Wiosną najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,2 kilometra na godzinę w dniu 17 września.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Boracéia wiosną wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 45% w dniu 1 września.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Boracéia temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Boracéia wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 254°C, z 680°C do 1 934°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Boracéia wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 0,8 kWh, z 5,6 kWh do 6,4 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,6 kWh w dniu 12 listopada.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Boracéia to: szerokość geograficzna -22,193°, długość geograficzna -48,779° i wysokość 485 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Boracéia charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 141 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 491 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (189 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (542 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Boracéia obejmuje pola uprawne (49%), użytki zielone (17%), drzewa (16%) i krzewy (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (46%) i drzewa (18%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (49%) i drzewa (25%).