Pogoda latem w: Antonina Brazylia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 29°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 34°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 12 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 21°C do 23°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 25°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 23°C w dniu 14 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 28 stycznia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Antonina wynoszą zwykle od 23°C do 30°C, natomiast w dniu 26 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 14°C do 23°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Hluhluwe, Republika Południowej Afryki (odległość: 7 896 kilometrów); Ikongo, Madagaskar (9 570 kilometrów) i Canala, Nowa Kaledonia (13 607 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Antonina (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Antonina z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Antonina zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 49% do 54%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 62% w dniu 9 lutego.

Najbardziej pogodny dzień lata to 1 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 51% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 9 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 62%, natomiast w dniu 5 maja, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 63%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Antonina w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 53% na początku tej pory roku do 69% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 74% w dniu 6 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 22% w dniu 1 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Antonina bardzo szybko wzrasta, z poziomu 153 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 234 milimetry lub spada poniżej 76 milimetrów, do poziomu 214 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 310 milimetrów lub spada poniżej 129 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 250 milimetrów w dniu 26 stycznia.

Latem w: Antonina, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 0 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 40 sekund i spadek o 4 minuty i 42 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 37 minut, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 13 godzin i 44 minuty światła dziennego.

Latem w: Antonina słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:15 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 53 minuty później o godz. 06:08 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:10 w dniu 11 stycznia a najwcześniej 25 minut wcześniej, o godz. 18:45 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Antonina nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:21 i zachodzi 13 godzin i 44 minuty później, o godzinie 19:05, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:00 a zachód 10 godzin i 33 minuty później, o godzinie 17:33.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Antonina danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 71% do 96% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 96% w dniu 24 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 23 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 96% przypadków, natomiast w dniu 23 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 5% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Antonina zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 4,3 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 15 listopada, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 13 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,1 kilometra na godzinę.

Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,1 kilometra na godzinę w dniu 13 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Antonina latem wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 57% w dniu 1 grudnia.

Antonina znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Antonina latem wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 3°C, z 24°C do 27°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 27°C w dniu 15 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Antonina temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Antonina latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 353°C, z 1 563°C do 2 916°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Antonina latem stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,9 kWh, z 6,7 kWh do 5,8 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,7 kWh w dniu 4 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Antonina to: szerokość geograficzna -25,429°, długość geograficzna -48,712° i wysokość 9 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Antonina charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 282 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 24 metry. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (889 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 856 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Antonina obejmuje woda (47%) i drzewa (41%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (72%) i woda (14%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (60%) i woda (26%).