Pogoda zimą w: Itapuranga Brazylia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 30°C do 33°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 36°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 29°C w dniu 22 czerwca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 19°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 23°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 18°C w dniu 29 czerwca.

W celach poglądowych, w dniu 11 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Itapuranga wynoszą zwykle od 21°C do 33°C, natomiast w dniu 28 czerwca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 18°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

San Juan Opico, Salwador (odległość: 5 436 kilometrów) i Libenge, Demokratyczna Republika Konga (7 847 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Itapuranga (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Itapuranga z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Itapuranga zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 39% do 31%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 25% w dniu 28 lipca.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 28 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 75% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 12 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 87%, natomiast w dniu 28 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 75%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Itapuranga w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 6% na początku tej pory roku do 10% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 79% w dniu 13 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 29 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Itapuranga stopniowo wzrasta, z poziomu 13 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 40 milimetrów do poziomu 20 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 53 milimetry lub spada poniżej 1 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 3 milimetry w dniu 16 lipca.

Zimą w: Itapuranga, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 33 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 22 sekundy i wzrost o 2 minuty i 31 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 12 minut, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 11 godzin i 48 minut światła dziennego.

Zimą w: Itapuranga słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:47 w dniu 8 lipca, a najwcześniej 22 minuty wcześniej o godz. 06:25 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:55 w dniu 2 czerwca a najpóźniej 19 minut później o godz. 18:14 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w Itapuranga nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:46 i zachodzi 13 godzin i 3 minuty później, o godzinie 18:49, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:45 a zachód 11 godzin i 12 minut później, o godzinie 17:57.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Itapuranga danego dnia będzie parno szybko maleje, spadając z 26% do 13% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 5% w dniu 1 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 20 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 91% przypadków, natomiast w dniu 1 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 5% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Itapuranga wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 10,3 kilometra na godzinę do 12,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 27 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 11 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,6 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,9 kilometra na godzinę w dniu 27 sierpnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Itapuranga zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 67% w dniu 21 czerwca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Itapuranga temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Itapuranga zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 162°C, z 5 044°C do 882°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Itapuranga zimą stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,0 kWh, z 5,1 kWh do 6,1 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 5,1 kWh w dniu 13 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Itapuranga to: szerokość geograficzna -15,562°, długość geograficzna -49,949° i wysokość 652 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Itapuranga charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 99 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 641 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (486 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (869 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Itapuranga obejmuje pola uprawne (60%), drzewa (27%) i użytki zielone (10%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (58%) i drzewa (30%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (39%) i drzewa (34%).