Pogoda wiosną w: Jaraguá Brazylia

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 3°C, z 33°C do 30°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 37°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 33°C w dniu 10 września.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 22°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 25°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 22°C w dniu 11 października.

W celach poglądowych, w dniu 9 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Jaraguá wynoszą zwykle od 22°C do 33°C, natomiast w dniu 23 czerwca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 19°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Bangi, Republika Środkowoafrykańska (odległość: 7 802 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Jaraguá (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Jaraguá z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Jaraguá zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 32% do 85%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 68% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 14 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 87%, natomiast w dniu 23 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 74%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Jaraguá w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 13% na początku tej pory roku do 79% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 82% w dniu 12 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 2% w dniu 27 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Jaraguá bardzo szybko wzrasta, z poziomu 24 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 56 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetrów, do poziomu 226 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 326 milimetrów lub spada poniżej 139 milimetrów.

Wiosną w: Jaraguá, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 11 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 47 sekund i wzrost o 5 minut i 30 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 49 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 13 godzin i 0 minut światła dziennego.

Wiosną w: Jaraguá słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:22 w dniu 1 września, a najwcześniej 47 minut wcześniej o godz. 05:35 w dniu 23 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:11 w dniu 1 września a najpóźniej 24 minuty później o godz. 18:36 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Jaraguá nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:43 i zachodzi 13 godzin i 4 minuty później, o godzinie 18:47, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:43 a zachód 11 godzin i 11 minut później, o godzinie 17:54.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Jaraguá danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 9% do 84% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 20 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 88% przypadków, natomiast w dniu 29 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 2% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Jaraguá szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 13,9 kilometra na godzinę do 9,2 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 26 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 10 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,6 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,2 kilometra na godzinę w dniu 30 listopada.

Wiosną wiatr w: Jaraguá wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 września do 5 listopada i północnego od 5 listopada do 30 listopada.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Jaraguá temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Jaraguá wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 424°C, z 926°C do 2 350°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Jaraguá wiosną stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,5 kWh, z 6,2 kWh do 5,6 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,2 kWh w dniu 12 września.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Jaraguá to: szerokość geograficzna -15,757°, długość geograficzna -49,334° i wysokość 655 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Jaraguá charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 292 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 652 metry. W obrębie 16 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (554 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (870 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Jaraguá obejmuje drzewa (56%), pola uprawne (23%) i użytki zielone (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (42%) i pola uprawne (39%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (44%) i drzewa (33%).