Pogoda zimą w: San Fernando Trynidad i Tobago

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 32°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 5 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 23°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 25°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 22°C w dniu 22 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 12 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: San Fernando wynoszą zwykle od 24°C do 32°C, natomiast w dniu 20 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 22°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Bandar Lampung, Indonezja (odległość: 18 477 kilometrów); Kuching, Malezja (18 437 kilometrów) i Compostela, Filipiny (17 870 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do San Fernando (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj San Fernando z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: San Fernando zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 73% do 67%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 64% w dniu 1 lutego.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 1 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 36% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 18 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 74%, natomiast w dniu 10 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 38%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: San Fernando w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 42% na początku tej pory roku do 8% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 55% w dniu 3 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 7% w dniu 14 marca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: San Fernando bardzo szybko maleje, z poziomu 108 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 199 milimetrów lub spada poniżej 33 milimetry, do poziomu 15 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 52 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

Zimą w: San Fernando, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 22 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 15 sekund i wzrost o 1 minuta i 42 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 32 minuty, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 55 minut światła dziennego.

Zimą w: San Fernando słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:08 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 21 minut później o godz. 06:28 w dniu 27 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:42 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 34 minuty później o godz. 18:16 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w San Fernando nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:45 i zachodzi 12 godzin i 44 minuty później, o godzinie 18:29, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:18 a zachód 11 godzin i 32 minuty później, o godzinie 17:50.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: San Fernando danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 99% o więcej niż 1% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 8 czerwca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 27 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 98% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: San Fernando szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 19,7 kilometra na godzinę do 23,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 7 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 23,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 4 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,4 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: San Fernando zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 99% w dniu 18 lutego.

San Fernando znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: San Fernando zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 1°C, z 28°C do 27°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 27°C w dniu 15 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W San Fernando temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: San Fernando zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 635°C, z 5 540°C do 905°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: San Fernando zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,7 kWh, z 5,0 kWh do 6,6 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne San Fernando to: szerokość geograficzna 10,283°, długość geograficzna -61,467° i wysokość 16 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od San Fernando charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 147 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 12 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (325 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 070 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od San Fernando obejmuje woda (53%) i użytki zielone (31%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (41%) i pola uprawne (17%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (73%) i drzewa (17%).