Pogoda zimą w: Benjamin Utah, Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 6°C do 8°C, rzadko spadając poniżej -5°C lub przekraczając 15°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 1°C w dniu 3 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około -4°C, rzadko spadając poniżej -14°C lub przekraczając 3°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -7°C w dniu 8 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 16 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Benjamin wynoszą zwykle od 17°C do 33°C, natomiast w dniu 7 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -7°C do 1°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Hekimhan, Turcja (odległość: 10 726 kilometrów) i Pasragad Branch, Iran (11 458 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Benjamin (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Benjamin z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Benjamin zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 44% do 50%.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 18 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 56% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 1 marca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 51%, natomiast w dniu 11 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 79%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Benjamin w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 17% na początku tej pory roku do 21% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 24% w dniu 30 kwietnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 9% w dniu 28 czerwca.

Zimą w: Benjamin, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu wzrasta z 11% do 15%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 5% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 4% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie zimowym w: Benjamin zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 23 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 55 milimetry lub spadając poniżej 2 milimetr.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 19 milimetrów w dniu 21 stycznia.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Benjamin stopniowo maleje z poziomu 58 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 145 milimetry, do poziomu 41 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 105 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 114 milimetrów w dniu 5 stycznia.

Zimą w: Benjamin, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 45 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 11 sekund i wzrost o 8 minut i 14 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 19 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 16 minut światła dziennego.

Zimą w: Benjamin słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:49 w dniu 4 stycznia, a najwcześniej 48 minut wcześniej o godz. 07:01 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:01 w dniu 7 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 17 minut później o godz. 18:17 w dniu 28 lutego.

W 2025 r. w: Benjamin obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada zimą, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 21 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:58 i zachodzi 15 godzin i 2 minuty później, o godzinie 20:59, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:45 a zachód 9 godzin i 19 minut później, o godzinie 17:04.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2025 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Benjamin danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 6 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 1% przypadków, natomiast w dniu 23 września, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Benjamin stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 9,1 kilometra na godzinę do 10,0 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 7 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 22 stycznia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,5 kilometra na godzinę.

Zimą najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,5 kilometra na godzinę w dniu 23 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Benjamin zimą wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 45% w dniu 1 grudnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Benjamin trwa zazwyczaj 5,9 miesiąca (181 dni), od około 22 kwietnia do około 19 października, a jego początek rzadko przypada przed 27 marca lub po 12 maja, natomiast koniec rzadko przypada przed 29 września lub po 9 listopada.

Zima w: Benjamin przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Benjamin zimą bardzo szybko maleje, spadając o 1 706°C, z 1 709°C do 3°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Benjamin zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,6 kWh, z 2,5 kWh do 4,1 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 2,3 kWh w dniu 22 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Benjamin to: szerokość geograficzna 40,098°, długość geograficzna -111,731° i wysokość 1 381 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Benjamin jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 19 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 1 379 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (1 871 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (2 334 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Benjamin obejmuje pola uprawne (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (39%) i woda (23%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (57%) i drzewa (24%).