Pogoda wiosną w: Tunja Kolumbia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 17°C, rzadko spadając poniżej 14°C lub przekraczając 20°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 7°C, rzadko spadając poniżej 3°C lub przekraczając 10°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 8°C w dniu 6 maja.

W celach poglądowych, w dniu 13 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Tunja wynoszą zwykle od 6°C do 17°C, natomiast w dniu 16 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 5°C do 17°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Ferndale, Stany Zjednoczone (odległość: 6 384 kilometry) i Carmel Valley Village, Stany Zjednoczone (6 005 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Tunja (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Tunja z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Tunja zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 90% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 93% w dniu 15 kwietnia.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 31 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 13% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 12 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 93%, natomiast w dniu 5 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 23%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Tunja w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 42% na początku tej pory roku do 68% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 78% w dniu 8 maja, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 24% w dniu 16 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Tunja bardzo szybko wzrasta, z poziomu 73 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 122 milimetrów lub spada poniżej 25 milimetry, do poziomu 150 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 228 milimetrów lub spada poniżej 86 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 192 milimetrów w dniu 29 kwietnia.

Wiosną w: Tunja, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 24 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 16 sekund i wzrost o 1 minuta i 52 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 1 minuta, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 12 godzin i 25 minut światła dziennego.

Wiosną w: Tunja słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:05 w dniu 1 marca, a najwcześniej 27 minut wcześniej o godz. 05:38 w dniu 24 maja.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:06 w dniu 1 marca a najwcześniej 6 minut wcześniej, o godz. 18:00 w dniu 28 kwietnia.

W 2024 r. w Tunja nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:41 i zachodzi 12 godzin i 27 minut później, o godzinie 18:08, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:57 a zachód 11 godzin i 48 minut później, o godzinie 17:46.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Tunja danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 11 maja, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Tunja stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 6,5 kilometra na godzinę do 7,4 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 9 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 15 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,7 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Tunja wiosną wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 84% w dniu 1 marca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Tunja trwa zazwyczaj 10 miesięcy (305 dni), od około 10 lutego do około 11 grudnia i rzadko rozpoczyna się po 7 kwietnia lub dobiega końca przed 13 sierpnia.

Wiosna w: Tunja przypada raczej całkowicie w okresie sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym szybko wzrasta z 64% do 94% w miarę upływu tej pory roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Tunja wiosną wzrasta, rosnąc o 222°C, z 138°C do 360°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Tunja wiosną zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 5,2 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Wiosną najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 5,0 kWh w dniu 21 kwietnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tunja to: szerokość geograficzna 5,535°, długość geograficzna -73,368° i wysokość 2 804 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tunja charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 442 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 2 821 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 307 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (3 902 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tunja obejmuje użytki zielone (58%), pola uprawne (19%) i drzewa (17%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje użytki zielone (43%) i pola uprawne (31%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (52%) i użytki zielone (24%).