Pogoda zimą w: San Francisco Peru

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 32°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 35°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 32°C w dniu 22 czerwca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 21°C, rzadko spadając poniżej 19°C lub przekraczając 23°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 21°C w dniu 16 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 13 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: San Francisco wynoszą zwykle od 23°C do 33°C, natomiast w dniu 15 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 32°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Semenyih, Malezja (odległość: 18 861 kilometrów); Depok, Indonezja (17 921 kilometrów) i President Roxas, Filipiny (17 882 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do San Francisco (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj San Francisco z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: San Francisco zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 50% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 43% w dniu 28 lipca.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 28 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 57% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 23 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 90%, natomiast w dniu 28 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 57%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: San Francisco w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 3% na początku tej pory roku do 5% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 43% w dniu 4 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 24 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie zimowym w: San Francisco zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 7 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 23 milimetry lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 4 milimetry w dniu 2 czerwca.

Zimą w: San Francisco, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 26 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 17 sekund i wzrost o 2 minuty i 1 sekunda w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 23 minuty, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 11 godzin i 52 minuty światła dziennego.

Zimą w: San Francisco słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:17 w dniu 10 lipca, a najwcześniej 18 minut wcześniej o godz. 05:59 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:36 w dniu 1 czerwca a najpóźniej 15 minut później o godz. 17:51 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w San Francisco nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:27 i zachodzi 12 godzin i 52 minuty później, o godzinie 18:19, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:15 a zachód 11 godzin i 23 minuty później, o godzinie 17:38.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: San Francisco danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 9 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 1% przypadków, natomiast w dniu 8 maja, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: San Francisco zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 6,4 kilometra na godzinę o więcej niż 0,4 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 19 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 3 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,0 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: San Francisco zimą wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 82% w dniu 4 czerwca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W San Francisco temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: San Francisco zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 440°C, z 5 380°C do 940°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: San Francisco zimą stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 0,7 kWh, z 4,6 kWh do 5,3 kWh.

Zimą najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 5,3 kWh w dniu 18 sierpnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne San Francisco to: szerokość geograficzna -12,600°, długość geograficzna -73,817° i wysokość 742 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od San Francisco charakteryzują duże różnice wysokości terenu, maksymalnie do 675 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 769 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 862 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (4 489 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od San Francisco obejmuje drzewa (72%) i pola uprawne (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (78%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (60%) i użytki zielone (15%).