Pogoda zimą w: Apía Kolumbia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 23°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 26°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 23°C w dniu 7 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 16°C, rzadko spadając poniżej 14°C lub przekraczając 17°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 16°C w dniu 25 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 6 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Apía wynoszą zwykle od 16°C do 24°C, natomiast w dniu 23 października, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 15°C do 22°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Ruhengeri, Rwanda (odległość: 11 760 kilometrów) i Berastagi, Indonezja (18 926 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Apía (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Apía z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Apía zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 85% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 81% w dniu 12 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 12 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 19% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 5 maja, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 93%, natomiast w dniu 25 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 20%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Apía w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 80% na początku tej pory roku do 66% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 87% w dniu 7 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 62% w dniu 5 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Apía bardzo szybko maleje, z poziomu 267 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 404 milimetry lub spada poniżej 124 milimetry, do poziomu 199 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 347 milimetrów lub spada poniżej 59 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 185 milimetrów w dniu 27 stycznia.

Zimą w: Apía, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień zimy to 22 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 50 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 12 godzin i 1 minuta światła dziennego.

Zimą w: Apía słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:57 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 23 minuty później o godz. 06:20 w dniu 3 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:48 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 28 minut później o godz. 18:16 w dniu 20 lutego.

W 2024 r. w Apía nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:52 i zachodzi 12 godzin i 25 minut później, o godzinie 18:18, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:07 a zachód 11 godzin i 50 minut później, o godzinie 17:57.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Apía danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 14% do 19% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 6 maja, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 35% przypadków, natomiast w dniu 24 października, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 11% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Apía zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 3,1 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 25 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 6 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 2,6 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Apía zimą wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 77% w dniu 1 grudnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Apía temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Apía zimą bardzo szybko maleje, spadając o 2 433°C, z 2 950°C do 517°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Apía zimą stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 0,6 kWh, z 4,0 kWh do 4,6 kWh.

Zimą najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,6 kWh w dniu 6 lutego.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Apía to: szerokość geograficzna 5,106°, długość geograficzna -75,943° i wysokość 1 610 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Apía charakteryzują duże różnice wysokości terenu, maksymalnie do 961 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 664 metry. W obrębie 16 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 937 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (5 248 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Apía obejmuje drzewa (98%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (72%) i użytki zielone (14%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (59%) i użytki zielone (14%).