Pogoda zimą w: Delta Meksyk

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 22°C do 25°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 30°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 20°C w dniu 24 grudnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 9°C, rzadko spadając poniżej 3°C lub przekraczając 15°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 7°C w dniu 26 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 9 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Delta wynoszą zwykle od 26°C do 42°C, natomiast w dniu 26 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 7°C do 20°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Tinduf, Algieria (odległość: 9 832 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Delta (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Delta z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Delta zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 31% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 34% w dniu 20 lutego.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 8 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 72% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 20 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 34%, natomiast w dniu 17 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 90%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Delta w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 5% na początku tej pory roku do 9% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 9% w dniu 21 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 13 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie zimowym w: Delta zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 12 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 37 milimetrów lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 15 milimetrów w dniu 14 lutego.

Zimą w: Delta, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 18 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 53 sekundy i wzrost o 6 minut i 10 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 2 minuty, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 29 minut światła dziennego.

Zimą w: Delta słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:43 w dniu 8 stycznia, a najwcześniej 34 minuty wcześniej o godz. 06:08 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:35 w dniu 2 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 3 minuty później o godz. 17:37 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w: Delta obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada zimą, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:34 i zachodzi 14 godzin i 17 minut później, o godzinie 19:50, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:38 a zachód 10 godzin i 2 minuty później, o godzinie 16:40.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Delta danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 21 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 49% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Delta zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 10,2 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 21 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 3 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,5 kilometra na godzinę.

Zimą wiatr w: Delta wieje głównie z kierunku północnego od 1 grudnia do 24 lutego i zachodniego od 24 lutego do 28 lutego.

Delta znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Delta zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 2°C, z 18°C do 16°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 15°C w dniu 26 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Delta temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Delta zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 102°C, z 4 420°C do 318°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Delta zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,7 kWh, z 3,6 kWh do 5,2 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 3,3 kWh w dniu 21 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Delta to: szerokość geograficzna 32,355°, długość geograficzna -115,196° i wysokość 11 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Delta jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 11 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 10 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (581 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 928 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Delta obejmuje pola uprawne (78%) i krzewy (18%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (72%) i krzewy (23%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (53%) i pola uprawne (20%).