Pogoda latem w: Norfolk Stany Zjednoczone

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 29°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 35°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 31°C w dniu 20 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 18°C do 21°C, rzadko spadając poniżej 13°C lub przekraczając 25°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 23°C w dniu 21 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 20 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Norfolk wynoszą zwykle od 23°C do 31°C, natomiast w dniu 29 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 1°C do 10°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Hashtpar, Iran (odległość: 9 999 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Norfolk (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Norfolk z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Norfolk zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 47% do 40%.

Najbardziej pogodny dzień lata to 28 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 60% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 25 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 50%, natomiast w dniu 11 października, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 65%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Norfolk w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady maleje z 36% na początku tej pory roku do 32% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 45% w dniu 4 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 21% w dniu 12 listopada.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Norfolk wzrasta, z poziomu 86 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 129 milimetrów lub spada poniżej 34 milimetry, do poziomu 107 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 220 milimetrów lub spada poniżej 36 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 114 milimetrów w dniu 11 sierpnia.

Latem w: Norfolk, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 34 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 2 sekundy i spadek o 7 minut i 12 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 58 minut, a najdłuższy dzień to 20 czerwca, obejmujący 14 godzin i 41 minut światła dziennego.

Latem w: Norfolk słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:45 w dniu 12 czerwca, a najpóźniej 50 minut później o godz. 06:35 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:28 w dniu 27 czerwca a najwcześniej 54 minuty wcześniej, o godz. 19:34 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w: Norfolk obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada latem, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:46 i zachodzi 14 godzin i 41 minut później, o godzinie 20:27, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:14 a zachód 9 godzin i 38 minut później, o godzinie 16:52.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Norfolk danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 37% do 64% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 85% w dniu 27 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 85% przypadków, natomiast w dniu 10 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Norfolk zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 14,0 kilometra na godzinę o więcej niż 0,9 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 27 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 8 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,2 kilometra na godzinę.

Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,2 kilometra na godzinę w dniu 10 sierpnia.

Latem wiatr w: Norfolk wieje głównie z kierunku południowego od 1 czerwca do 22 sierpnia i wschodniego od 22 sierpnia do 31 sierpnia.

Norfolk znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Norfolk latem szybko wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 5°C, z 20°C do 25°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 26°C w dniu 2 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Norfolk trwa zazwyczaj 8,4 miesiąca (256 dni), od około 15 marca do około 26 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 24 lutego lub po 2 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 7 listopada lub po 17 grudnia.

Lato w: Norfolk przypada niezawodnie i całkowicie w trakcie sezonu wegetacyjnego.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Norfolk latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 372°C, z 630°C do 2 002°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Norfolk latem maleje, spadając o tej porze roku o 1,1 kWh, z 6,7 kWh do 5,6 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,8 kWh w dniu 22 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Norfolk to: szerokość geograficzna 36,847°, długość geograficzna -76,285° i wysokość 2 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Norfolk jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 4 metry i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 2 metr. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (31 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (60 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Norfolk obejmuje powierzchnie sztuczne (88%) i woda (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje powierzchnie sztuczne (65%) i woda (22%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (42%) i drzewa (24%).