Pogoda wiosną w: Manning Alberta, Kanada

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 25°C, z -4°C do 20°C, rzadko spadając poniżej -16°C lub przekraczając 26°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 22°C, z -16°C do 6°C, rzadko spadając poniżej -28°C lub przekraczając 11°C.

W celach poglądowych, w dniu 25 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Manning wynoszą zwykle od 10°C do 24°C, natomiast w dniu 12 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -20°C do -11°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Ridder, Kazachstan (odległość: 7 940 kilometrów); Krasnoyarsk, Rosja (7 170 kilometrów) i Slyudyanka, Rosja (7 374 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Manning (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Manning z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Manning zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 72% do 55%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 25 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 47% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 26 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 72%, natomiast w dniu 3 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 54%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Manning w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 10% na początku tej pory roku do 24% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 29% w dniu 22 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 9% w dniu 14 lutego.

Wiosną w: Manning, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu wzrasta z 1% do 24%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu maleje z 8% do 0%.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Manning szybko wzrasta, z poziomu 1 milimetr na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 4 milimetry lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 49 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 90 milimetrów lub spada poniżej 17 milimetrów.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Manning szybko maleje z poziomu 92 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 206 milimetrów lub spada poniżej 15 milimetrów, do poziomu 5 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 12 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

Wiosną w: Manning, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 6 godzin i 42 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 4 minuty i 25 sekund i wzrost o 30 minut i 56 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 42 minuty, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 17 godzin i 24 minuty światła dziennego.

Wiosną w: Manning słońce wstaje najpóźniej o godz. 08:20 w dniu 9 marca, a najwcześniej 3 godziny i 14 minut wcześniej o godz. 05:06 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:24 w dniu 1 marca a najpóźniej 4 godziny i 7 minut później o godz. 22:30 w dniu 31 maja.

Stosowanie czasu letniego (DST) rozpoczyna się o godz. 03:00 w dniu 9 marca 2025, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę później.

W celach poglądowych, w dniu 21 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:56 i zachodzi 17 godzin i 52 minuty później, o godzinie 22:48, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 09:26 a zachód 6 godzin i 44 minuty później, o godzinie 16:10.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2025 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Manning danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 27 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 1% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Manning maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 8,6 kilometra na godzinę do 6,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 14 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 1 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,0 kilometra na godzinę.

Wiosną wiatr w: Manning wieje głównie z kierunku północnego od 1 marca do 18 marca i zachodniego od 18 marca do 31 maja.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Manning trwa zazwyczaj 3,5 miesiąca (108 dni), od około 23 maja do około 7 września, a jego początek rzadko przypada przed 5 maja lub po 9 czerwca, natomiast koniec rzadko przypada przed 20 sierpnia lub po 24 września.

Wiosną w: Manning szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym bardzo szybko wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku z 0% do 73%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Manning wiosną wzrasta, rosnąc o 114°C, z 0°C do 114°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Manning wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 3,9 kWh, z 2,1 kWh do 6,0 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Manning to: szerokość geograficzna 56,917°, długość geograficzna -117,619° i wysokość 479 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Manning charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 52 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 476 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (305 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (751 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Manning obejmuje pola uprawne (73%) i skąpa roślinność (18%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (60%) i drzewa (29%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (75%) i pola uprawne (12%).