Pogoda wiosną w: Miami Floryda, Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 5°C, z 26°C do 30°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 32°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 6°C, z 18°C do 24°C, rzadko spadając poniżej 13°C lub przekraczając 26°C.

W celach poglądowych, w dniu 8 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Miami wynoszą zwykle od 26°C do 32°C, natomiast w dniu 17 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 17°C do 24°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Taitung City, Tajwan (odległość: 14 165 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Miami (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Miami z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Miami zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 31% do 56%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 29% w dniu 6 marca.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 6 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 71% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 6 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 68%, natomiast w dniu 6 marca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 71%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Miami w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 17% na początku tej pory roku do 49% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 62% w dniu 23 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 15% w dniu 31 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Miami bardzo szybko wzrasta, z poziomu 44 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 88 milimetrów lub spada poniżej 9 milimetrów, do poziomu 142 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 239 milimetrów lub spada poniżej 47 milimetrów.

Wiosną w: Miami, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 59 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 19 sekund i wzrost o 9 minut i 10 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 39 minut, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 13 godzin i 39 minut światła dziennego.

Wiosną w: Miami słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:34 w dniu 10 marca, a najwcześniej 1 godzina i 5 minut wcześniej o godz. 06:29 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:22 w dniu 1 marca a najpóźniej 1 godzina i 45 minut później o godz. 20:07 w dniu 31 maja.

Stosowanie czasu letniego (DST) rozpoczyna się o godz. 03:00 w dniu 10 marca 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę później.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:30 i zachodzi 13 godzin i 45 minut później, o godzinie 20:15, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:03 a zachód 10 godzin i 32 minuty później, o godzinie 17:35.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Miami danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 36% do 93% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 15 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 25 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 30% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Miami szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 20,4 kilometra na godzinę do 15,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 13 marca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 8 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,1 kilometra na godzinę.

Wiosną najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,7 kilometra na godzinę w dniu 13 marca.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Miami wiosną wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 56% w dniu 14 maja.

Miami znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Miami wiosną wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 3°C, z 25°C do 28°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Miami temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Miami wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 294°C, z 638°C do 1 932°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Miami wiosną zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 6,1 kWh o więcej niż 0,7 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,8 kWh w dniu 1 maja.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Miami to: szerokość geograficzna 25,774°, długość geograficzna -80,194° i wysokość 2 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Miami jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 11 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 2 metr. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (11 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (25 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Miami obejmuje powierzchnie sztuczne (64%) i woda (36%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje powierzchnie sztuczne (49%) i woda (48%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (53%) i roślinność zielna (31%).