Pogoda latem w: Santa Lucía Ekwador

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 33°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 31°C w dniu 23 grudnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 23°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 25°C.

W celach poglądowych, w dniu 2 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Santa Lucía wynoszą zwykle od 24°C do 31°C, natomiast w dniu 24 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 20°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Kahaluu-Keauhou, Stany Zjednoczone (odległość: 8 632 kilometry); Moanda, Gabon (10 368 kilometrów) i Chezani, Komory (13 593 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Santa Lucía (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Santa Lucía z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Santa Lucía zachmurzenie szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 67% do 83%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 83% w dniu 14 lutego.

Najbardziej pogodny dzień lata to 1 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 33% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 14 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 83%, natomiast w dniu 7 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 70%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Santa Lucía w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 6% na początku tej pory roku do 62% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 64% w dniu 13 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 21 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Santa Lucía bardzo szybko wzrasta, z poziomu 20 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 30 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 203 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 389 milimetrów lub spada poniżej 35 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 204 milimetry w dniu 25 lutego.

Latem w: Santa Lucía, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 9 minut, a najdłuższy dzień to 19 grudnia, obejmujący 12 godzin i 15 minut światła dziennego.

Latem w: Santa Lucía słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:02 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 27 minut później o godz. 06:28 w dniu 14 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:16 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 23 minuty później o godz. 18:39 w dniu 6 lutego.

W 2024 r. w Santa Lucía nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:10 i zachodzi 12 godzin i 15 minut później, o godzinie 18:25, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:21 a zachód 12 godzin i 0 minut później, o godzinie 18:21.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Santa Lucía danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 67% do 99% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 99% w dniu 24 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 24 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 99% przypadków, natomiast w dniu 6 września, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 55% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Santa Lucía szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 15,4 kilometra na godzinę do 10,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 11 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 29 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,1 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Santa Lucía latem wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 99% w dniu 1 grudnia.

Santa Lucía znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Santa Lucía latem wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 3°C, z 24°C do 26°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 26°C w dniu 25 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Santa Lucía temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Santa Lucía latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 412°C, z 2 134°C do 3 546°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Santa Lucía latem stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,6 kWh, z 6,2 kWh do 5,5 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Santa Lucía to: szerokość geograficzna -2,183°, długość geograficzna -80,000° i wysokość 15 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Santa Lucía charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 436 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 95 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (485 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 512 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Santa Lucía obejmuje drzewa (64%) i użytki zielone (19%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (36%) i użytki zielone (22%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (32%) i woda (21%).