Pogoda latem w: San Diego Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 4°C, z 21°C do 25°C, rzadko spadając poniżej 19°C lub przekraczając 28°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 25°C w dniu 25 sierpnia.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 16°C do 20°C, rzadko spadając poniżej 15°C lub przekraczając 22°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 20°C w dniu 24 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 25 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: San Diego wynoszą zwykle od 20°C do 25°C, natomiast w dniu 27 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 10°C do 18°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Casablanca, Maroko (odległość: 9 607 kilometrów) i Mossel Bay, Republika Południowej Afryki (16 279 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do San Diego (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj San Diego z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: San Diego zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 20% do 10%.

Najbardziej pogodny dzień lata to 31 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 90% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 20 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 43%, natomiast w dniu 9 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 91%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: San Diego w okresie letnim szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 2%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 20% w dniu 22 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 26 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: San Diego zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 2 milimetr przez cały okres i rzadko przekraczając 8 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 1 milimetrów w dniu 21 czerwca.

Latem w: San Diego, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 20 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 53 sekundy i spadek o 6 minut i 9 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 51 minut, a najdłuższy dzień to 20 czerwca, obejmujący 14 godzin i 18 minut światła dziennego.

Latem w: San Diego słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:40 w dniu 11 czerwca, a najpóźniej 43 minuty później o godz. 06:23 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:00 w dniu 28 czerwca a najwcześniej 47 minut wcześniej, o godz. 19:13 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w: San Diego obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada latem, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:41 i zachodzi 14 godzin i 18 minut później, o godzinie 19:59, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:47 a zachód 10 godzin i 0 minut później, o godzinie 16:47.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: San Diego danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 0% do 21% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 23% w dniu 26 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 26 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 23% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: San Diego maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 11,4 kilometra na godzinę do 9,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 10 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 22 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,4 kilometra na godzinę.

Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,4 kilometra na godzinę w dniu 22 sierpnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: San Diego latem wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 79% w dniu 1 czerwca.

San Diego znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: San Diego latem wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 3°C, z 18°C do 21°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 21°C w dniu 26 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W San Diego temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: San Diego latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 977°C, z 885°C do 1 862°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: San Diego latem maleje, spadając o tej porze roku o 1,2 kWh, z 8,1 kWh do 7,0 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 8,4 kWh w dniu 20 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne San Diego to: szerokość geograficzna 32,715°, długość geograficzna -117,157° i wysokość 19 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od San Diego charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 93 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 28 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (473 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 976 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od San Diego obejmuje powierzchnie sztuczne (72%) i woda (21%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje powierzchnie sztuczne (56%) i woda (37%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (48%) i krzewy (33%).