Pogoda latem w: Manchester Stany Zjednoczone

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 28°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 33°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 21 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 18°C, rzadko spadając poniżej 11°C lub przekraczając 22°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 20°C w dniu 23 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 20 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Manchester wynoszą zwykle od 20°C do 30°C, natomiast w dniu 29 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -2°C do 7°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Massanzago-Ca' Baglioni-San Dono, Włochy (odległość: 7 566 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Manchester (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Manchester z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Manchester zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 50% do 34%.

Najbardziej pogodny dzień lata to 26 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 67% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 5 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 61%, natomiast w dniu 20 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 67%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Manchester w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 43% na początku tej pory roku do 29% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 44% w dniu 15 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 24% w dniu 19 października.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Manchester maleje, z poziomu 94 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 172 milimetrów lub spada poniżej 41 milimetrów, do poziomu 70 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 125 milimetry lub spada poniżej 31 milimetrów.

Latem w: Manchester, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 35 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 2 sekundy i spadek o 7 minut i 17 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 59 minut, a najdłuższy dzień to 20 czerwca, obejmujący 14 godzin i 43 minuty światła dziennego.

Latem w: Manchester słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:14 w dniu 13 czerwca, a najpóźniej 51 minut później o godz. 07:05 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:59 w dniu 28 czerwca a najwcześniej 55 minut wcześniej, o godz. 20:04 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w: Manchester obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada latem, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:15 i zachodzi 14 godzin i 43 minuty później, o godzinie 20:58, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:45 a zachód 9 godzin i 36 minut później, o godzinie 17:21.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Manchester danego dnia będzie parno szybko wzrasta, rosnąc z 28% do 47% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 73% w dniu 24 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 73% przypadków, natomiast w dniu 20 listopada, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Manchester zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 5,9 kilometra na godzinę o więcej niż 0,5 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 25 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 31 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,4 kilometra na godzinę.

Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,4 kilometra na godzinę w dniu 31 lipca.

Latem wiatr w: Manchester wieje głównie z kierunku południowego od 1 czerwca do 15 czerwca i od 13 sierpnia do 31 sierpnia i zachodniego od 15 czerwca do 13 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Manchester trwa zazwyczaj 6,6 miesiąca (204 dni), od około 7 kwietnia do około 28 października, a jego początek rzadko przypada przed 19 marca lub po 24 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 10 października lub po 15 listopada.

Lato w: Manchester przypada niezawodnie i całkowicie w trakcie sezonu wegetacyjnego.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Manchester latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 209°C, z 545°C do 1 754°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Manchester latem stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,6 kWh, z 6,4 kWh do 5,8 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,6 kWh w dniu 22 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Manchester to: szerokość geograficzna 37,154°, długość geograficzna -83,762° i wysokość 268 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Manchester charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 235 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 314 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (303 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 055 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Manchester obejmuje drzewa (76%) i powierzchnie sztuczne (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (94%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (81%) i pola uprawne (16%).