Pogoda zimą w: Buenos Aires Kostaryka

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 29°C do 31°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 32°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 22°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 24°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 22°C w dniu 23 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 22 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Buenos Aires wynoszą zwykle od 22°C do 31°C, natomiast w dniu 22 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 22°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Machinda, Gwinea Równikowa (odległość: 10 346 kilometrów); Ungaran, Indonezja (18 506 kilometrów) i Tignapalan, Filipiny (16 384 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Buenos Aires (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Buenos Aires z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Buenos Aires zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 65% do 51%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 41% w dniu 2 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 2 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 59% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 4 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 97%, natomiast w dniu 2 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 59%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Buenos Aires w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 36% na początku tej pory roku do 13% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 55% w dniu 6 października, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 11% w dniu 26 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Buenos Aires bardzo szybko maleje, z poziomu 123 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 242 milimetrów lub spada poniżej 36 milimetrów, do poziomu 29 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 73 milimetry lub spada poniżej 1 milimetrów.

Zimą w: Buenos Aires, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 19 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 13 sekund i wzrost o 1 minuta i 30 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 35 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 57 minut światła dziennego.

Zimą w: Buenos Aires słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:33 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 21 minut później o godz. 05:54 w dniu 28 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:11 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 33 minuty później o godz. 17:44 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Buenos Aires nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:15 i zachodzi 12 godzin i 40 minut później, o godzinie 17:54, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:44 a zachód 11 godzin i 35 minut później, o godzinie 17:19.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Buenos Aires danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 84% do 40% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 37% w dniu 10 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 4 czerwca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 99% przypadków, natomiast w dniu 10 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 37% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Buenos Aires stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 3,1 kilometra na godzinę do 4,4 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 8 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 9 grudnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,0 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,4 kilometra na godzinę w dniu 28 lutego. Zimą najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,0 kilometra na godzinę w dniu 9 grudnia.

Zimą wiatr w: Buenos Aires wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 grudnia do 2 grudnia i północnego od 2 grudnia do 28 lutego.

Buenos Aires znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Buenos Aires zimą stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 1°C, z 28°C do 29°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Buenos Aires temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Buenos Aires zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 198°C, z 5 096°C do 898°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Buenos Aires zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 2,0 kWh, z 4,4 kWh do 6,4 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Buenos Aires to: szerokość geograficzna 9,172°, długość geograficzna -83,334° i wysokość 361 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Buenos Aires charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 201 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 364 metry. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (1 877 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (3 816 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Buenos Aires obejmuje użytki zielone (41%), drzewa (32%), pola uprawne (15%) i krzewy (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (44%) i użytki zielone (32%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (57%) i woda (20%).