Pogoda latem w: Vanuatu Vanuatu

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 31°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 5 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 23°C, rzadko spadając poniżej 19°C lub przekraczając 25°C.

W celach poglądowych, w dniu 4 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Vanuatu wynoszą zwykle od 23°C do 30°C, natomiast w dniu 26 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 18°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Vanuatu z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Vanuatu zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 63% do 80%.

Najbardziej pogodny dzień lata to 3 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 37% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 29 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 80%, natomiast w dniu 28 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 59%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Vanuatu w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 36% na początku tej pory roku do 52% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 54% w dniu 6 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 15% w dniu 25 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Vanuatu bardzo szybko wzrasta, z poziomu 108 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 217 milimetrów lub spada poniżej 22 milimetrów, do poziomu 220 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 403 milimetry lub spada poniżej 78 milimetrów.

Latem w: Vanuatu, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 35 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 24 sekundy i spadek o 2 minuty i 47 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 25 minut, a najdłuższy dzień to 22 grudnia, obejmujący 13 godzin i 5 minut światła dziennego.

Latem w: Vanuatu słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:10 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 41 minut później o godz. 05:51 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:11 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 19 minut później o godz. 18:30 w dniu 20 stycznia.

W 2024 r. w Vanuatu nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:17 i zachodzi 13 godzin i 5 minut później, o godzinie 18:22, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:18 a zachód 11 godzin i 11 minut później, o godzinie 17:28.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Vanuatu danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 96% do 100% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 18 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 25 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 54% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Vanuatu zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 20,7 kilometra na godzinę o więcej niż 1,0 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 7 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 25,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 5 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,7 kilometra na godzinę.

Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,7 kilometra na godzinę w dniu 6 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Vanuatu latem wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 74% w dniu 1 grudnia.

Vanuatu znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Vanuatu latem stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 1°C, z 27°C do 29°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 29°C w dniu 20 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Vanuatu temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Vanuatu latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 424°C, z 1 980°C do 3 404°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Vanuatu latem maleje, spadając o tej porze roku o 1,2 kWh, z 6,7 kWh do 5,5 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,7 kWh w dniu 21 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Vanuatu to: szerokość geograficzna -16,000°, długość geograficzna 167,000° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Vanuatu jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Vanuatu obejmuje woda (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (100%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (83%) i drzewa (13%).