Pogoda jesienią w: San Marino San Marino

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 17°C, z 26°C do 9°C, rzadko spadając poniżej 5°C lub przekraczając 30°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 13°C, z 16°C do 3°C, rzadko spadając poniżej -1°C lub przekraczając 19°C.

W celach poglądowych, w dniu 1 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: San Marino wynoszą zwykle od 18°C do 29°C, natomiast w dniu 14 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 0°C do 7°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj San Marino z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: San Marino zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 30% do 57%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 57% w dniu 27 listopada.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 70% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 27 listopada, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 57%, natomiast w dniu 20 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 82%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: San Marino w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 23% na początku tej pory roku do 27% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 30% w dniu 15 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 14% w dniu 14 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: San Marino stopniowo wzrasta, z poziomu 54 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 99 milimetrów lub spada poniżej 18 milimetrów, do poziomu 65 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 123 milimetry lub spada poniżej 14 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 73 milimetry w dniu 13 listopada.

Jesienią w: San Marino, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 4 godziny i 2 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 2 minuty i 41 sekund i spadek o 18 minut i 48 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 10 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 13 godzin i 12 minut światła dziennego.

Jesienią w: San Marino słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:33 w dniu 1 września, a najpóźniej 1 godzina i 5 minut później o godz. 07:39 w dniu 26 października.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:45 w dniu 1 września a najwcześniej 3 godziny i 12 minut wcześniej, o godz. 16:33 w dniu 30 listopada.

Stosowanie czasu letniego (DST) rozpoczyna się o godz. 02:00 w dniu 27 października 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę później.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:27 i zachodzi 15 godzin i 29 minut później, o godzinie 20:56, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:41 a zachód 8 godzin i 54 minuty później, o godzinie 16:35.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: San Marino danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 32% do 0% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 6 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 51% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: San Marino szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 12,1 kilometra na godzinę do 15,4 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 3 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 10 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,9 kilometra na godzinę.

Jesienią wiatr w: San Marino wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 września do 24 listopada i północnego od 24 listopada do 30 listopada.

San Marino znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: San Marino jesienią bardzo szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 10°C, z 24°C do 15°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w San Marino trwa zazwyczaj 8,3 miesiąca (255 dni), od około 15 marca do około 25 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 19 lutego lub po 4 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 6 listopada lub po 18 grudnia.

Jesienią w: San Marino szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym bardzo szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku z 100% do 38%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: San Marino jesienią szybko wzrasta, rosnąc o 446°C, z 1 491°C do 1 937°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: San Marino jesienią bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 3,9 kWh, z 5,4 kWh do 1,5 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne San Marino to: szerokość geograficzna 43,937°, długość geograficzna 12,446° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od San Marino jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od San Marino obejmuje pola uprawne (52%), drzewa (37%) i powierzchnie sztuczne (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (69%) i drzewa (22%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (37%) i woda (30%).