Pogoda wiosną w: Singapur Singapur

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 32°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 34°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 32°C w dniu 16 kwietnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 26°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 28°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 26°C w dniu 28 maja.

W celach poglądowych, w dniu 8 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Singapur wynoszą zwykle od 26°C do 32°C, natomiast w dniu 6 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 24°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Singapur z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Singapur zachmurzenie wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 76% do 86%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 87% w dniu 11 maja. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 76% w dniu 3 marca.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 3 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 24% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 3 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 91%, natomiast w dniu 3 marca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 24%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Singapur w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 30% na początku tej pory roku do 41% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 63% w dniu 11 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 24% w dniu 10 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Singapur wzrasta, z poziomu 117 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 238 milimetrów lub spada poniżej 29 milimetrów, do poziomu 134 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 218 milimetrów lub spada poniżej 67 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 166 milimetrów w dniu 3 maja.

Wiosną w: Singapur, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 5 minut, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 12 godzin i 12 minut światła dziennego.

Wiosną w: Singapur słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:14 w dniu 1 marca, a najwcześniej 19 minut wcześniej o godz. 06:55 w dniu 16 maja.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:19 w dniu 1 marca a najwcześniej 13 minut wcześniej, o godz. 19:06 w dniu 10 maja.

W 2024 r. w Singapur nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 07:00 i zachodzi 12 godzin i 12 minut później, o godzinie 19:12, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:01 a zachód 12 godzin i 3 minuty później, o godzinie 19:04.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Singapur danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 14 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 14 grudnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 100% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Singapur szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 14,2 kilometra na godzinę do 10,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 22 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 17,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 24 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,4 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,4 kilometra na godzinę w dniu 24 kwietnia.

Wiosną wiatr w: Singapur wieje głównie z kierunku północnego od 1 marca do 29 marca, wschodniego od 29 marca do 30 kwietnia i południowego od 30 kwietnia do 31 maja.

Singapur znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Singapur wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 28°C do 30°C.

Wiosną najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 30°C w dniu 28 maja.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Singapur temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Singapur wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 612°C, z 1 002°C do 2 614°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Singapur wiosną szybko maleje, spadając o tej porze roku o 1,5 kWh, z 5,3 kWh do 3,8 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Singapur to: szerokość geograficzna 1,367°, długość geograficzna 103,800° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Singapur jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Singapur obejmuje drzewa (56%), powierzchnie sztuczne (20%) i woda (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje powierzchnie sztuczne (42%) i woda (33%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (57%) i drzewa (19%).