Pogoda latem w: Niue Niue

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 29°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 31°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 19 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 26°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 25°C w dniu 16 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 16 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Niue wynoszą zwykle od 25°C do 30°C, natomiast w dniu 9 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Niue z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Niue zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 75% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 79% w dniu 6 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 5 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 28% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 6 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 79%, natomiast w dniu 25 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 61%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Niue w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko wzrasta z 35% na początku tej pory roku do 41% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 42% w dniu 8 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 13% w dniu 29 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Niue szybko wzrasta, z poziomu 100 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 200 milimetrów lub spada poniżej 27 milimetrów, do poziomu 138 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 247 milimetrów lub spada poniżej 28 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 149 milimetrów w dniu 16 lutego.

Latem w: Niue, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 44 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 30 sekund i spadek o 3 minuty i 27 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 28 minut, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 13 godzin i 17 minut światła dziennego.

Latem w: Niue słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:32 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 45 minut później o godz. 06:17 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:44 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 18 minut później o godz. 19:03 w dniu 16 stycznia.

W 2024 r. w Niue nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:39 i zachodzi 13 godzin i 17 minut później, o godzinie 18:56, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:51 a zachód 10 godzin i 59 minut później, o godzinie 17:50.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Niue danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 97% do 100% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 100% w dniu 24 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 22 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 21 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 63% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Niue stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 22,5 kilometra na godzinę do 21,1 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 10 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 24,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 9 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,7 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Niue latem wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 71% w dniu 9 grudnia.

Niue znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Niue latem stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 1°C, z 27°C do 28°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Niue temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Niue latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 466°C, z 2 132°C do 3 598°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Niue latem stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,6 kWh, z 6,2 kWh do 5,6 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,2 kWh w dniu 19 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Niue to: szerokość geograficzna -19,033°, długość geograficzna -169,867° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Niue jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Niue obejmuje woda (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (97%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (100%).