Pogoda wiosną w: Nowa Kaledonia Nowa Kaledonia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 5°C, z 25°C do 30°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 33°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 5°C, z 15°C do 20°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 23°C.

W celach poglądowych, w dniu 30 stycznia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Nowa Kaledonia wynoszą zwykle od 22°C do 31°C, natomiast w dniu 31 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 15°C do 24°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Nowa Kaledonia z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Nowa Kaledonia zachmurzenie szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 25% do 38%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 22% w dniu 13 września.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 13 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 78% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 27 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 61%, natomiast w dniu 12 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 78%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Nowa Kaledonia w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 14% na początku tej pory roku do 18% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 36% w dniu 28 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 10% w dniu 6 października.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Nowa Kaledonia wzrasta, z poziomu 36 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 85 milimetry lub spada poniżej 4 milimetry, do poziomu 54 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 140 milimetrów lub spada poniżej 7 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 25 milimetrów w dniu 28 września.

Wiosną w: Nowa Kaledonia, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 39 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 6 sekund i wzrost o 7 minut i 42 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 41 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 13 godzin i 20 minut światła dziennego.

Wiosną w: Nowa Kaledonia słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:07 w dniu 1 września, a najwcześniej 1 godzina i 1 minuta wcześniej o godz. 05:06 w dniu 27 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:48 w dniu 1 września a najpóźniej 38 minut później o godz. 18:26 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Nowa Kaledonia nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:12 i zachodzi 13 godzin i 27 minut później, o godzinie 18:39, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:34 a zachód 10 godzin i 49 minut później, o godzinie 17:24.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Nowa Kaledonia danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 8% do 47% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 18 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 90% przypadków, natomiast w dniu 6 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 6% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Nowa Kaledonia stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 18,6 kilometra na godzinę do 20,2 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 11 marca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 22,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 22 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,3 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,3 kilometra na godzinę w dniu 22 września.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Nowa Kaledonia wiosną wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 67% w dniu 28 listopada.

Nowa Kaledonia znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Nowa Kaledonia wiosną wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 23°C do 25°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Nowa Kaledonia temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Nowa Kaledonia wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 102°C, z 565°C do 1 667°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Nowa Kaledonia wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 2,1 kWh, z 5,4 kWh do 7,5 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Nowa Kaledonia to: szerokość geograficzna -21,500°, długość geograficzna 165,500° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Nowa Kaledonia jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Nowa Kaledonia obejmuje drzewa (51%), użytki zielone (22%), krzewy (17%) i pola uprawne (10%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (73%) i krzewy (12%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (73%) i drzewa (20%).