Pogoda wiosną w: Wyspa Man Wyspa Man

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 7°C, z 8°C do 15°C, rzadko spadając poniżej 5°C lub przekraczając 18°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 5°C, z 4°C do 9°C, rzadko spadając poniżej 1°C lub przekraczając 12°C.

W celach poglądowych, w dniu 30 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Wyspa Man wynoszą zwykle od 13°C do 18°C, natomiast w dniu 18 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 4°C do 8°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Wyspa Man z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Wyspa Man zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 63% do 51%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 50% w dniu 22 maja.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 22 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 50% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 27 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 66%, natomiast w dniu 14 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 51%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Wyspa Man w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady maleje z 32% na początku tej pory roku do 27% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 47% w dniu 3 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 26% w dniu 7 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Wyspa Man stopniowo maleje, z poziomu 58 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 90 milimetrów lub spada poniżej 24 milimetry, do poziomu 46 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 79 milimetrów lub spada poniżej 19 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 43 milimetry w dniu 5 maja.

Wiosną w: Wyspa Man, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 5 godzin i 59 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 3 minuty i 57 sekund i wzrost o 27 minut i 37 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 50 minut, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 16 godzin i 49 minut światła dziennego.

Wiosną w: Wyspa Man słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:05 w dniu 1 marca, a najwcześniej 2 godziny i 14 minut wcześniej o godz. 04:51 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:55 w dniu 1 marca a najpóźniej 3 godziny i 45 minut później o godz. 21:40 w dniu 31 maja.

Stosowanie czasu letniego (DST) kończy się o godz. 02:00 w dniu 31 marca 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę wcześniej.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:43 i zachodzi 17 godzin i 12 minut później, o godzinie 21:55, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:36 a zachód 7 godzin i 19 minut później, o godzinie 15:55.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Wyspa Man danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 16 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Wyspa Man bardzo szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 30,3 kilometra na godzinę do 20,4 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 2 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 35,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 13 czerwca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,8 kilometra na godzinę.

Wiosną wiatr w: Wyspa Man wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 marca do 6 kwietnia i południowego od 6 kwietnia do 31 maja.

Wyspa Man znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Wyspa Man wiosną wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 4°C, z 7°C do 11°C.

Wiosną najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 7°C w dniu 6 marca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Wyspa Man trwa zazwyczaj 8,9 miesiąca (272 dni), od około 11 marca do około 8 grudnia i rzadko rozpoczyna się po 21 kwietnia lub dobiega końca przed 29 października.

Wiosną w: Wyspa Man szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym bardzo szybko wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku z 40% do 100%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Wyspa Man wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc o 57°C, z 2°C do 59°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Wyspa Man wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 4,2 kWh, z 1,9 kWh do 6,0 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Wyspa Man to: szerokość geograficzna 54,250°, długość geograficzna -4,500° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Wyspa Man jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Wyspa Man obejmuje użytki zielone (64%) i drzewa (34%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (44%) i użytki zielone (39%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (86%).