Pogoda latem w: Wyspy Cooka Wyspy CookaDzienne temperatury maksymalne wynoszą około 28°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 31°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 29°C w dniu 22 lutego. Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 26°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 25°C w dniu 20 lutego. W celach poglądowych, w dniu 19 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Wyspy Cooka wynoszą zwykle od 25°C do 29°C, natomiast w dniu 9 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 20°C do 25°C. Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia. ChmuryLatem w: Wyspy Cooka zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 74% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 76% w dniu 15 stycznia. Najbardziej pogodny dzień lata to 7 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 29% czasu. W celach poglądowych, w dniu 15 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 76%, natomiast w dniu 4 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 60%. OpadDzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Wyspy Cooka w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 33% na początku tej pory roku do 45% pod koniec pory roku. W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 47% w dniu 13 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 16% w dniu 15 czerwca. Opad deszczuAby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu. Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Wyspy Cooka szybko wzrasta, z poziomu 121 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 226 milimetrów lub spada poniżej 19 milimetrów, do poziomu 157 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 298 milimetrów lub spada poniżej 35 milimetry. Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 175 milimetrów w dniu 1 lutego. SłońceLatem w: Wyspy Cooka, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 49 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 33 sekundy i spadek o 3 minuty i 53 sekundy w kontekście tygodniowym. Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 31 minut, a najdłuższy dzień to 20 grudnia, obejmujący 13 godzin i 26 minut światła dziennego. Latem w: Wyspy Cooka słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:48 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 47 minut później o godz. 06:35 w dniu 28 lutego. Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:26 w dniu 14 stycznia a najwcześniej 20 minut wcześniej, o godz. 19:06 w dniu 28 lutego. W 2024 r. w Wyspy Cooka nie obowiązuje czas letni. W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:54 i zachodzi 13 godzin i 26 minut później, o godzinie 19:20, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:15 a zachód 10 godzin i 50 minut później, o godzinie 18:06. Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca. KsiężycPoniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu. WilgotnośćZa podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy. Prawdopodobieństwo, że latem w: Wyspy Cooka danego dnia będzie parno szybko wzrasta, rosnąc z 88% do 99% na przestrzeni pory roku. Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 99% w dniu 3 lutego. W celach poglądowych, w dniu 2 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 99% przypadków, natomiast w dniu 7 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 46% przypadków. WiatrW tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe. Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Wyspy Cooka stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 22,0 kilometra na godzinę do 20,9 kilometra na godzinę. W celach poglądowych, w dniu 28 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 23,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 13 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,5 kilometra na godzinę. Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 22,7 kilometra na godzinę w dniu 12 grudnia. Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Wyspy Cooka latem wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 66% w dniu 7 grudnia. Temperatura wodyWyspy Cooka znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody. Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Wyspy Cooka latem stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 1°C, z 26°C do 27°C. Sezon wegetacyjnyW różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej). W Wyspy Cooka temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku. Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C. Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Wyspy Cooka latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 426°C, z 2 006°C do 3 432°C w miarę upływu tej pory roku. Energia słonecznaTa część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe. Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Wyspy Cooka latem stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,6 kWh, z 6,3 kWh do 5,7 kWh. Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,4 kWh w dniu 6 grudnia. TopografiaDla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Wyspy Cooka to: szerokość geograficzna -21,248°, długość geograficzna -159,785° i wysokość 0 m n.p.m. Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Wyspy Cooka jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). Teren w obrębie 3 kilometry od Wyspy Cooka obejmuje woda (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (100%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (100%). Źródła danychW raporcie przedstawiono typowe warunki pogodowe w Wyspy Cooka w oparciu o analizę statystyczną historycznych godzinowych raportów pogodowych i rekonstrukcji modeli od 1 stycznia 1980 do 31 grudnia 2016. Szczegółowe informacje dotyczące źródeł danych zawartych w raporcie są dostępne na stronie Rarotonga International Airport. ZastrzeżenieInformacje zawarte na niniejszej stronie zostały podane bez jakichkolwiek zmian ani gwarancji co do ich rzetelności czy też przydatności dla jakichkolwiek celów. Dane pogodowe są narażone na występowanie błędów, awarii i innego rodzaju wad. Nie ponosimy odpowiedzialności za decyzje podjęte w oparciu o treść publikowaną na tej stronie. Szczególną uwagę zwracamy na fakt, że szereg istotnych serii danych bazuje na rekonstrukcjach opartych na modelu MERRA-2. Bez względu na ich ogromną zaletę w postaci kompletności czasowej i przestrzennej, rekonstrukcje te: (1) bazują na modelach komputerowych, co może powodować typowe dla modeli błędy, (2) korzystają z ogólnych prób pobieranych z 50 km siatki, co uniemożliwia rekonstrukcję miejscowych różnic występujących w ramach mikroklimatów, oraz (3) mają trudności z warunkami pogodowymi w niektórych obszarach przybrzeżnych, szczególnie w przypadku niewielkich wysp. Zwracamy ponadto uwagę na fakt, że rzetelność oceny atrakcyjności danego miejsca w kontekście podróżniczym zależy od rzetelności danych bazowych takiej oceny, że warunki pogodowe w dowolnym miejscu i momencie cechuje zmienność i nieprzewidywalność, oraz że każda z ocen jest definiowana w oparciu o określone preferencje, które mogą odbiegać od preferencji danego czytelnika. Zapoznaj się z pełnymi warunkami zamieszczonymi na stronie Warunki świadczenia usług. Inne lokalizacjeMiejsca |