Pogoda latem w: Wyspy Alandzkie Wyspy AlandzkieDzienne temperatury maksymalne wynoszą około 18°C, rzadko spadając poniżej 10°C lub przekraczając 24°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 20°C w dniu 24 lipca. Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 7°C do 9°C, rzadko spadając poniżej 2°C lub przekraczając 16°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 12°C w dniu 24 lipca. W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Wyspy Alandzkie wynoszą zwykle od 12°C do 20°C, natomiast w dniu 10 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -6°C do -1°C. Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia. ChmuryLatem w: Wyspy Alandzkie zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 45% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 41% w dniu 10 lipca. Najbardziej pogodny dzień lata to 10 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 59% czasu. W celach poglądowych, w dniu 26 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 71%, natomiast w dniu 10 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 59%. OpadDzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Wyspy Alandzkie w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko wzrasta z 20% na początku tej pory roku do 26% pod koniec pory roku. W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 31% w dniu 28 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 16% w dniu 27 marca. Opad deszczuAby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu. Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Wyspy Alandzkie stopniowo wzrasta, z poziomu 39 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 69 milimetrów lub spada poniżej 12 milimetrów, do poziomu 50 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 83 milimetry lub spada poniżej 17 milimetrów. Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 51 milimetrów w dniu 7 sierpnia. SłońceLatem w: Wyspy Alandzkie, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 4 godziny i 11 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 2 minuty i 46 sekund i spadek o 19 minut i 20 sekund w kontekście tygodniowym. Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 14 godzin i 13 minut, a najdłuższy dzień to 21 czerwca, obejmujący 18 godzin i 58 minut światła dziennego. Latem w: Wyspy Alandzkie słońce wschodzi najwcześniej o godz. 04:12 w dniu 19 czerwca, a najpóźniej 2 godziny i 20 minut później o godz. 06:32 w dniu 31 sierpnia. Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 23:10 w dniu 22 czerwca a najwcześniej 2 godziny i 25 minut wcześniej, o godz. 20:46 w dniu 31 sierpnia. W 2024 r. w: Wyspy Alandzkie obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada latem, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy. W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:12 i zachodzi 18 godzin i 58 minut później, o godzinie 23:10, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 09:44 a zachód 5 godzin i 47 minut później, o godzinie 15:31. Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca. KsiężycPoniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu. WilgotnośćZa podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy. Prawdopodobieństwo, że latem w: Wyspy Alandzkie danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 1% o więcej niż 1% przez cały okres. Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 2% w dniu 29 lipca. W celach poglądowych, w dniu 29 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 2% przypadków, natomiast w dniu 16 września, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków. WiatrW tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe. Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Wyspy Alandzkie szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 18,3 kilometra na godzinę do 22,0 kilometra na godzinę. W celach poglądowych, w dniu 14 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 28,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 8 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,2 kilometra na godzinę. Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,2 kilometra na godzinę w dniu 8 lipca. Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Wyspy Alandzkie latem wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 41% w dniu 23 lipca. Temperatura wodyWyspy Alandzkie znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody. Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Wyspy Alandzkie latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 7°C, z 8°C do 15°C. Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 17°C w dniu 7 sierpnia. Sezon wegetacyjnyW różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej). Sezon wegetacyjny w Wyspy Alandzkie trwa zazwyczaj 4,5 miesiąca (138 dni), od około 16 maja do około 1 października, a jego początek rzadko przypada przed 28 kwietnia lub po 3 czerwca, natomiast koniec rzadko przypada przed 13 września lub po 19 października. Lato w: Wyspy Alandzkie przypada raczej całkowicie w okresie sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym osiąga wartość maksymalną wynoszącą 100% w dniu 25 lipca. Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C. Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Wyspy Alandzkie latem szybko wzrasta, rosnąc o 479°C, z 48°C do 527°C w miarę upływu tej pory roku. Energia słonecznaTa część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe. Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Wyspy Alandzkie latem bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 2,4 kWh, z 6,3 kWh do 3,9 kWh. Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,6 kWh w dniu 29 czerwca. TopografiaDla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Wyspy Alandzkie to: szerokość geograficzna 60,250°, długość geograficzna 20,000° i wysokość 0 m n.p.m. Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Wyspy Alandzkie jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). Teren w obrębie 3 kilometry od Wyspy Alandzkie obejmuje drzewa (59%), pola uprawne (16%) i woda (15%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (54%) i woda (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (89%). Źródła danychW raporcie przedstawiono typowe warunki pogodowe w Wyspy Alandzkie w oparciu o analizę statystyczną historycznych godzinowych raportów pogodowych i rekonstrukcji modeli od 1 stycznia 1980 do 31 grudnia 2016. Szczegółowe informacje dotyczące źródeł danych zawartych w raporcie są dostępne na stronie Mariehamn Airport. ZastrzeżenieInformacje zawarte na niniejszej stronie zostały podane bez jakichkolwiek zmian ani gwarancji co do ich rzetelności czy też przydatności dla jakichkolwiek celów. Dane pogodowe są narażone na występowanie błędów, awarii i innego rodzaju wad. Nie ponosimy odpowiedzialności za decyzje podjęte w oparciu o treść publikowaną na tej stronie. Szczególną uwagę zwracamy na fakt, że szereg istotnych serii danych bazuje na rekonstrukcjach opartych na modelu MERRA-2. Bez względu na ich ogromną zaletę w postaci kompletności czasowej i przestrzennej, rekonstrukcje te: (1) bazują na modelach komputerowych, co może powodować typowe dla modeli błędy, (2) korzystają z ogólnych prób pobieranych z 50 km siatki, co uniemożliwia rekonstrukcję miejscowych różnic występujących w ramach mikroklimatów, oraz (3) mają trudności z warunkami pogodowymi w niektórych obszarach przybrzeżnych, szczególnie w przypadku niewielkich wysp. Zwracamy ponadto uwagę na fakt, że rzetelność oceny atrakcyjności danego miejsca w kontekście podróżniczym zależy od rzetelności danych bazowych takiej oceny, że warunki pogodowe w dowolnym miejscu i momencie cechuje zmienność i nieprzewidywalność, oraz że każda z ocen jest definiowana w oparciu o określone preferencje, które mogą odbiegać od preferencji danego czytelnika. Zapoznaj się z pełnymi warunkami zamieszczonymi na stronie Warunki świadczenia usług. Inne lokalizacjeWyspy AlandzkieLotniska |