Pogoda latem na: Mazu Tajwan

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 5°C, z 25°C do 30°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 33°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 31°C w dniu 12 sierpnia.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 4°C, z 21°C do 25°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 27°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 26°C w dniu 13 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 11 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury na: Mazu wynoszą zwykle od 26°C do 31°C, natomiast w dniu 28 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 8°C do 12°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Marina di Caronia, Włochy (odległość: 9 492 kilometrów); Ýdra, Grecja (8 820 kilometrów) i Payallar, Turcja (8 164 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Mazu (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Mazu z innym miastem:

PorównajMapa

Latem na: Mazu zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 73% do 62%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 79% w dniu 21 czerwca.

Najbardziej pogodny dzień lata to 31 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 38% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 79%, natomiast w dniu 23 października, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 67%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Na: Mazu w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 51% na początku tej pory roku do 40% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 53% w dniu 9 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 15% w dniu 23 października.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem na: Mazu szybko maleje, z poziomu 182 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 279 milimetrów lub spada poniżej 79 milimetrów, do poziomu 152 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 280 milimetrów lub spada poniżej 32 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 185 milimetrów w dniu 8 czerwca.

Latem na: Mazu, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 59 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 39 sekund i spadek o 4 minuty i 34 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 41 minut, a najdłuższy dzień to 21 czerwca, obejmujący 13 godzin i 47 minut światła dziennego.

Latem na: Mazu słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:07 w dniu 9 czerwca, a najpóźniej 33 minuty później o godz. 05:39 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:56 w dniu 2 lipca a najwcześniej 36 minut wcześniej, o godz. 18:20 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. na Mazu nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:08 i zachodzi 13 godzin i 47 minut później, o godzinie 18:55, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:43 a zachód 10 godzin i 30 minut później, o godzinie 17:13.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem na: Mazu danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 77% do 99% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 100% w dniu 29 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 11 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 1 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem na: Mazu stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 16,4 kilometra na godzinę do 17,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 4 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 25,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 10 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,5 kilometra na godzinę.

Latem wiatr na: Mazu wieje głównie z kierunku południowego od 1 czerwca do 22 sierpnia i wschodniego od 22 sierpnia do 31 sierpnia.

Mazu znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej na: Mazu latem wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 4°C, z 23°C do 27°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 27°C w dniu 27 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Na Mazu temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) na: Mazu latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 514°C, z 718°C do 2 232°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na: Mazu latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 5,5 kWh o więcej niż 0,3 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 5,8 kWh w dniu 9 lipca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Mazu to: szerokość geograficzna 26,160°, długość geograficzna 119,958° i wysokość 87 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Mazu charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 164 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 11 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (282 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 150 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Mazu obejmuje woda (84%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (98%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (71%) i drzewa (16%).