1. WeatherSpark.com
  2. Japonia
  3. Tokyo
  4. Tokio

Pogoda zimą w: Tokio Japonia

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 3°C, z 14°C do 11°C, rzadko spadając poniżej 5°C lub przekraczając 17°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 9°C w dniu 27 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 3°C, z 7°C do 4°C, rzadko spadając poniżej -0°C lub przekraczając 10°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 2°C w dniu 26 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 8 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Tokio wynoszą zwykle od 25°C do 31°C, natomiast w dniu 26 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 2°C do 9°C.

Średnia temperatura maksymalna i minimalna zimą w: Tokio

Średnia temperatura maksymalna i minimalna zimą w: Tokiogrustylut-2°C-2°C0°C0°C2°C2°C4°C4°C6°C6°C8°C8°C10°C10°C12°C12°C14°C14°C16°C16°C18°C18°C20°C20°C22°C22°C24°C24°CJesieńWiosna22 sty9°C22 sty9°C2°C2°C1 gru14°C1 gru14°C7°C7°C28 lut11°C28 lut11°C4°C4°C1 sty10°C1 sty10°C3°C3°C
Średnia dobowa temperatura maksymalna (linia czerwona) i minimalna (linia niebieska) z przedziałami od 25 do 75 i od 10 do 90 percentyla. Cienkie przerywane linie oznaczają odpowiednie średnie temperatury odczuwalne.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Średnia temperatura godzinowa zimą w: Tokio

Średnia temperatura godzinowa zimą w: Tokiogrustylut0000020204040606080810101212141416161818202022220000JesieńWiosnabardzo zimnobardzo zimnozimnochłodnochłodnochłodno
lodowato -9°C mroźnie 0°C bardzo zimno 7°C zimno 13°C chłodno 18°C komfortowo 24°C ciepło 29°C gorąco 35°C upalnie
Średnia temperatura godzinowa, z przedziałami oznaczonymi różnymi kolorami. Cieniowane nakładki oznaczają noc i zmierzch cywilny.

Southern Shores, Karolina Północna, Stany Zjednoczone (odległość: 11 241 kilometrów) i Langarūd, Iran (7 684 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Tokio (zobacz porównanie).

Mapa
Znacznik
© OpenStreetMap contributors

Porównaj Tokio z innym miastem:

Mapa

Zimą w: Tokio zachmurzenie wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 29% do 41%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 24% w dniu 26 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 26 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 76% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 26 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 73%, natomiast w dniu 26 grudnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 76%.

Kategorie zachmurzenia zimą w: Tokio

Kategorie zachmurzenia zimą w: Tokiogrustylut0%100%10%90%20%80%30%70%40%60%50%50%60%40%70%30%80%20%90%10%100%0%JesieńWiosna26 cze27%26 cze27%1 gru71%1 gru71%28 lut59%28 lut59%1 sty75%1 sty75%1 lut70%1 lut70%bezchmurnieniemal bezchmurniepochmurnieczęściowe zachmurzenie
0% bezchmurnie 20% niemal bezchmurnie 40% częściowe zachmurzenie 60% znaczne zachmurzenie 80% pochmurnie 100%
Procent czasu występowania każdego poziomu zachmurzenia, z podziałem według procentu zasnucia nieba chmurami.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Tokio w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko wzrasta z 20% na początku tej pory roku do 27% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 48% w dniu 23 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 12% w dniu 27 grudnia.

Zimą w: Tokio, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu wzrasta z 20% do 26%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 0% przez cały czas.

Prawdopodobieństwo opadu zimą w: Tokio

Prawdopodobieństwo opadu zimą w: Tokiogrustylut0%0%5%5%10%10%15%15%20%20%25%25%30%30%35%35%JesieńWiosna27 gru12%27 gru12%1 gru20%1 gru20%28 lut27%28 lut27%1 lut17%1 lut17%deszczopad mieszany
Udział procentowy dni, w których odnotowano poszczególne rodzaje opadu, z pominięciem ilości śladowych: deszcz, śnieg i śnieg z deszczem (czyli opad deszczu i śniegu w tym samym dniu).

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Tokio wzrasta, z poziomu 66 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 122 milimetry lub spada poniżej 14 milimetrów, do poziomu 80 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 135 milimetrów lub spada poniżej 29 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 43 milimetry w dniu 29 grudnia.

Średni miesięczny opad deszczu zimą w: Tokio

Średni miesięczny opad deszczu zimą w: Tokiogrustylut0 mm0 mm50 mm50 mm100 mm100 mm150 mm150 mm200 mm200 mmJesieńWiosna29 gru43 mm29 gru43 mm1 gru66 mm1 gru66 mm28 lut80 mm28 lut80 mm1 lut53 mm1 lut53 mm
Średni opad deszczu (linia ciągła) skumulowany w ruchomym okresie 31 dni z wybranym dniem stanowiącym środek tego okresu, z przedziałami od 25 do 75 i od 10 do 90 percentyla. Cienka przerywana linia oznacza odpowiedni średni opad śniegu.

Zimą w: Tokio, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 27 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 59 sekund i wzrost o 6 minut i 51 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 44 minuty, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 22 minuty światła dziennego.

Liczba godzin światła dziennego i zmierzchu zimą w: Tokio

Liczba godzin światła dziennego i zmierzchu zimą w: Tokiogrustylut0 godz.24 godz.4 godz.20 godz.8 godz.16 godz.12 godz.12 godz.16 godz.8 godz.20 godz.4 godz.24 godz.0 godz.JesieńWiosna21 gru9 godz. i 44 min21 gru9 godz. i 44 minnocnocdzieńdzień28 lut11 godz. i 22 min28 lut11 godz. i 22 min
Liczba godzin podczas których słońce jest widoczne (linia czarna). Od dołu (najmocniejszy kolor żółty) do góry (najmocniejszy kolor szary), paski kolorów oznaczają: pełnię dnia, zmierzch (cywilny, nawigacyjny i astronomiczny) i pełnię nocy.

Zimą w: Tokio słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:51 w dniu 7 stycznia, a najwcześniej 39 minut wcześniej o godz. 06:12 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:27 w dniu 5 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 8 minut później o godz. 17:35 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Tokio nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:25 i zachodzi 14 godzin i 35 minut później, o godzinie 19:00, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:47 a zachód 9 godzin i 44 minuty później, o godzinie 16:31.

Wschód i zachód słońca ze zmierzchem zimą w: Tokio

Wschód i zachód słońca ze zmierzchem zimą w: Tokiogrustylut000204060810121416182022JesieńWiosna06:1206:1228 lut17:3528 lut17:3506:3506:355 gru16:275 gru16:2706:5106:517 sty16:437 sty16:4306:4106:411 lut17:081 lut17:08PółnocsłonecznaPółnocsłonecznaPołudniesłoneczneWschódsłońcaZachódsłońca
Doba słoneczna zimą. Od dołu do góry, czarne linie oznaczają poprzednią północ słoneczną, wschód słońca, południe słoneczne, zachód słońca i następną północ słoneczną. Dzień, zmierzch (cywilny, nawigacyjny i astronomiczny) i noc są oznaczone kolorowymi paskami od żółtego do szarego.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Wysokość wzniesienia słońca i azymut zimą w: Tokio

Wysokość wzniesienia słońca i azymut zimą w: Tokiogrustylut0000020204040606080810101212141416161818202022220000JesieńWiosna0010202030305000101020303040
północwschódpołudniezachód
Wysokość wzniesienia słońca i azymut zimą 2024 r. Czarne linie to linie stałego górowania słońca (kąt wzniosu słońca nad horyzontem, w stopniach). Kolory wypełnienia tła oznaczają azymut (namiar kompasowy) słońca. Jaśniej zabarwione obszary na granicach stron świata wskazują dorozumiane kierunki pośrednie (północny wschód, południowy wschód, południowy zachód i północny zachód).

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Wschód, zachód i fazy księżyca zimą w: Tokio

Wschód, zachód i fazy księżyca zimą w: Tokiogrustylut0000040408081212161620200000JesieńWiosna1 lis21:481 lis21:4816 lis06:2916 lis06:291 gru15:221 gru15:2215 gru18:0215 gru18:0231 gru07:2831 gru07:2814 sty07:2814 sty07:2829 sty21:3729 sty21:3712 lut22:5412 lut22:5428 lut09:4528 lut09:4514 mar15:5514 mar15:5529 mar19:5829 mar19:5805:3405:3416:2216:2215:4815:4806:3106:3106:2806:2816:0416:0415:5915:5907:4107:4107:1507:1516:3916:3915:5015:5007:1407:1406:4006:4016:3816:3816:5516:5506:5606:5606:1906:1917:5217:5217:4717:4706:1106:1105:1305:1317:5117:51
Procent czasu, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu (obszar jasnoniebieski) ze wskazaniem nowiów (linie ciemnoszare) i pełni (linie niebieskie). Cieniowane nakładki oznaczają noc i zmierzch cywilny.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Tokio danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 0% w dniu 26 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 7 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 91% przypadków, natomiast w dniu 20 grudnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

Poziomy komfortu w kontekście wilgotności powietrza zimą w: Tokio

Poziomy komfortu w kontekście wilgotności powietrza zimą w: Tokiogrustylut0%0%10%10%20%20%30%30%40%40%50%50%60%60%70%70%80%80%90%90%100%100%JesieńWiosna26 gru0%26 gru0%1 gru0%1 gru0%28 lut0%28 lut0%1 lut0%1 lut0%suchosuchokomfortowokomfortowo
sucho 13°C komfortowo 16°C wilgotno 18°C parno 21°C uciążliwie 24°C męcząco
Procent czasu występowania różnych poziomów komfortu pod względem wilgotności powietrza, z podziałem według punktu rosy.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Tokio wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 12,3 kilometra na godzinę do 14,4 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 24 marca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 31 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,3 kilometra na godzinę.

Średnia prędkość wiatru zimą w: Tokio

Średnia prędkość wiatru zimą w: Tokiogrustylut0 km/h0 km/h5 km/h5 km/h10 km/h10 km/h15 km/h15 km/h20 km/h20 km/h25 km/h25 km/hJesieńWiosna1 gru12,3 km/h1 gru12,3 km/h28 lut14,4 km/h28 lut14,4 km/h1 sty12,9 km/h1 sty12,9 km/h1 lut13,8 km/h1 lut13,8 km/h
Średnia ze średnich godzinowych prędkości wiatru (linia ciemnoszara), z przedziałami od 25 do 75 i od 10 do 90 percentyla.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Tokio zimą wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 57% w dniu 16 lutego.

Kierunek wiatru zimą w: Tokio

Kierunek wiatru zimą w: Tokiogrustylut0%100%20%80%40%60%60%40%80%20%100%0%JesieńWiosnazachódpołudniepółnocwschód
północwschódpołudniezachód
Odsetek godzin, podczas których średni kierunek wiatru odpowiada jednemu z czterech głównych kierunków świata, z wyłączeniem godzin, podczas których średnia prędkość wiatru jest mniejsza niż 1,6 km/h. Jaśniej zabarwione obszary na granicach wskazują odsetek godzin, podczas których wiatr wieje z dorozumianych kierunków pośrednich (północny wschód, południowy wschód, południowy zachód i północny zachód).

Tokio znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Tokio zimą szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 4°C, z 18°C do 14°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 14°C w dniu 25 lutego.

Średnia temperatura wody zimą w: Tokio

Średnia temperatura wody zimą w: Tokiogrustylut12°C12°C14°C14°C16°C16°C18°C18°C20°C20°C22°C22°CJesieńWiosna25 lut14°C25 lut14°C1 gru18°C1 gru18°C1 sty16°C1 sty16°C1 lut14°C1 lut14°C
Średnia dobowa temperatura wody (linia fioletowa) z przedziałami od 25 do 75 i od 10 do 90 percentyla.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Tokio trwa zazwyczaj 11 miesięcy (322 dni), od około 12 lutego do około 29 grudnia i rzadko rozpoczyna się po 4 marca lub dobiega końca przed 13 grudnia.

Najniższe prawdopodobieństwo, że w: Tokio zimą dany dzień przypadnie w trakcie sezonu wegetacyjnego wynosi 13% w dniu 16 stycznia.

Czas występowania różnych przedziałów temperatur oraz sezonu wegetacyjnego zimą w: Tokio

Czas występowania różnych przedziałów temperatur oraz sezonu wegetacyjnego zimą w: Tokiosezon wegetacyjnygrustylut0%100%10%90%20%80%30%70%40%60%50%50%60%40%70%30%80%20%90%10%100%0%JesieńWiosna98%1 gru98%1 gru84%28 lut84%28 lut1 sty43%1 sty43%1 lut30%1 lut30%13%16 sty13%16 stybardzo zimnozimnochłodnokomfortowomroźnie
lodowato -9°C mroźnie 0°C bardzo zimno 7°C zimno 13°C chłodno 18°C komfortowo 24°C ciepło 29°C gorąco 35°C upalnie
Odsetek czasu występowania różnych przedziałów temperatur. Czarna linia określa prawdopodobieństwo, że dany dzień wypada w trakcie sezonu wegetacyjnego.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Tokio zimą bardzo szybko maleje, spadając o 2 587°C, z 2 602°C do 15°C w miarę upływu tej pory roku.

Stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) zimą w: Tokio

Stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) zimą w: Tokiogrustylut0°C0°C500°C500°C1 000°C1 000°C1 500°C1 500°C2 000°C2 000°C2 500°C2 500°CJesieńWiosna1 gru2 602°C1 gru2 602°C28 lut15°C28 lut15°C
Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego GDD na przestrzeni zimy, z przedziałami od 25 do 75 i od 10 do 90 percentyla.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Tokio zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,2 kWh, z 2,7 kWh do 3,9 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 2,6 kWh w dniu 19 grudnia.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne zimą w: Tokio

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne zimą w: Tokiogrustylut0 kWh0 kWh1 kWh1 kWh2 kWh2 kWh3 kWh3 kWh4 kWh4 kWh5 kWh5 kWh6 kWh6 kWh7 kWh7 kWhJesieńWiosna19 gru2,6 kWh19 gru2,6 kWh1 gru2,7 kWh1 gru2,7 kWh28 lut3,9 kWh28 lut3,9 kWh1 lut3,2 kWh1 lut3,2 kWh
Średnie dobowe krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na metr kwadratowy (linia pomarańczowa) z przedziałami od 25 do 75 i od 10 do 90 percentyla.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tokio to: szerokość geograficzna 35,689°, długość geograficzna 139,692° i wysokość 43 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tokio charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 57 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 38 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (116 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (2 125 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tokio obejmuje powierzchnie sztuczne (94%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje powierzchnie sztuczne (79%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (33%) i pola uprawne (26%).

W raporcie przedstawiono typowe warunki pogodowe w Tokio w oparciu o analizę statystyczną historycznych godzinowych raportów pogodowych i rekonstrukcji modeli od 1 stycznia 1980 do 31 grudnia 2016.

Temperatura i punkt rosy

Dostatecznie bliskie położenie 4 stacji meteo pozwala nam uwzględnić je w szacunkach temperatury i punktu rosy w Tokio.

Dla każdej stacji, dane są korygowane o różnicę wysokości między stacją a Tokio zgodnie z międzynarodową atmosferą wzorcową ISA oraz o zmianę względną między dwoma lokalizacjami wykazywaną w reanalizie satelitarnej MERRA-2 .

Wartość szacunkowa dla Tokio jest obliczana jako średnia ważona poszczególnych elementów uzyskiwanych z każdej stacji, których waga jest odwrotnie proporcjonalna do odległości pomiędzy daną stacją a Tokio.

Stacje uwzględniane w tej rekonstrukcji to:

  • Tokyo (RJTD, 78%, 7 km, wschód, różnica wysokości terenu: -7 m)
  • Iruma Ab (RJTJ, 8%, 31 km, północny zachód, różnica wysokości terenu: 46 m)
  • Yokota Air Base (RJTY, 7%, 32 km, zachód, różnica wysokości terenu: 99 m)
  • Atsugi United States Naval Air Station (RJTA, 7%, 34 km, południowy zachód, różnica wysokości terenu: 7 m)

Stopień zgodności tych źródeł można ocenić wyświetlając porównanie Tokio ze stacjami, których dane są wykorzystywane do oszacowania historii temperatur i klimatu tego miejsca. Należy zauważyć, że dane uwzględniane z każdego ze źródeł są korygowane o różnicę wysokości terenu oraz zmianę względną wykazywaną w danych MERRA-2.

Inne dane

Wszystkie dane dotyczące pozycji słońca (np. wschodu i zachodu słońca) są obliczane w oparciu o wzory astronomiczne zaczerpnięte z książki autorstwa Jeana Meeusa Algorytmy astronomiczne, wydanie drugie .

Wszystkie pozostałe dane pogodowe, łącznie z zachmurzeniem, opadem, prędkością i kierunkiem wiatru oraz strumieniem promieniowania słonecznego pochodzą z opracowanego przez NASA Nowoczesnego Systemu Analiz Retrospektywnych MERRA-2 . Reanaliza ta łączy szereg różnych pomiarów terenów otwartych w ramach supernowoczesnego globalnego modelu meteorologicznego w celu odtworzenia godzinowych historycznych warunków pogodowych na całym świecie na 50-kilometrowej siatce.

Dane dotyczące użytkowania terenu pochodzą z bazy danych SHARE dot. globalnego pokrycia terenu , publikowanej przez Organizację Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa.

Źródłem danych dot. wysokości terenu jest publikacja Laboratorium NASA ds. badań nad napędem odrzutowym pt. Radarowa Misja Topograficzna Promu Kosmicznego (SRTM) .

Nazwy, lokalizacje i strefy czasowe miejsc i niektórych lotnisk pochodzą z bazy danych geograficznych GeoNames .

Strefy czasowe dla lotnisk i stacji meteo zapewnia AskGeo.com .

Mapy są udostępniane dzięki współautorom © OpenStreetMap .

Zastrzeżenie

Informacje zawarte na niniejszej stronie zostały podane bez jakichkolwiek zmian ani gwarancji co do ich rzetelności czy też przydatności dla jakichkolwiek celów. Dane pogodowe są narażone na występowanie błędów, awarii i innego rodzaju wad. Nie ponosimy odpowiedzialności za decyzje podjęte w oparciu o treść publikowaną na tej stronie.

Szczególną uwagę zwracamy na fakt, że szereg istotnych serii danych bazuje na rekonstrukcjach opartych na modelu MERRA-2. Bez względu na ich ogromną zaletę w postaci kompletności czasowej i przestrzennej, rekonstrukcje te: (1) bazują na modelach komputerowych, co może powodować typowe dla modeli błędy, (2) korzystają z ogólnych prób pobieranych z 50 km siatki, co uniemożliwia rekonstrukcję miejscowych różnic występujących w ramach mikroklimatów, oraz (3) mają trudności z warunkami pogodowymi w niektórych obszarach przybrzeżnych, szczególnie w przypadku niewielkich wysp.

Zwracamy ponadto uwagę na fakt, że rzetelność oceny atrakcyjności danego miejsca w kontekście podróżniczym zależy od rzetelności danych bazowych takiej oceny, że warunki pogodowe w dowolnym miejscu i momencie cechuje zmienność i nieprzewidywalność, oraz że każda z ocen jest definiowana w oparciu o określone preferencje, które mogą odbiegać od preferencji danego czytelnika.

Zapoznaj się z pełnymi warunkami zamieszczonymi na stronie Warunki świadczenia usług.