Pogoda latem w: Waigama Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 28°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 29°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 28°C w dniu 4 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 27°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 28°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 27°C w dniu 7 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 9 listopada, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Waigama wynoszą zwykle od 27°C do 29°C, natomiast w dniu 7 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 26°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

San Andrés, Kolumbia (odległość: 16 361 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Waigama (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Waigama z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Waigama zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 85% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 88% w dniu 25 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 28 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 18% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 25 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 88%, natomiast w dniu 16 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 28%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Waigama w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 44% na początku tej pory roku do 53% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 59% w dniu 27 kwietnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 39% w dniu 17 października.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Waigama szybko wzrasta, z poziomu 93 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 156 milimetrów lub spada poniżej 34 milimetry, do poziomu 123 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 223 milimetry lub spada poniżej 46 milimetrów.

Latem w: Waigama, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 9 minut, a najdłuższy dzień to 20 grudnia, obejmujący 12 godzin i 14 minut światła dziennego.

Latem w: Waigama słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:03 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 27 minut później o godz. 06:29 w dniu 16 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:16 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 24 minuty później o godz. 18:40 w dniu 7 lutego.

W 2024 r. w Waigama nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:11 i zachodzi 12 godzin i 14 minut później, o godzinie 18:25, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:21 a zachód 12 godzin i 1 minuta później, o godzinie 18:22.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Waigama danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 29 września, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 100% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Waigama szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 10,5 kilometra na godzinę do 14,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 5 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 22,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 9 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,4 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,3 kilometra na godzinę w dniu 10 lutego.

Latem wiatr w: Waigama wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 grudnia do 8 stycznia i północnego od 8 stycznia do 28 lutego.

Waigama znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Waigama latem zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 29°C.

Latem najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 29°C w dniu 25 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Waigama temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Waigama latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 548°C, z 2 612°C do 4 160°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Waigama latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 4,3 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Latem najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,1 kWh w dniu 19 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Waigama to: szerokość geograficzna -1,836°, długość geograficzna 129,832° i wysokość 20 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Waigama charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 99 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 22 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (506 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (557 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Waigama obejmuje drzewa (49%) i woda (41%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (59%) i drzewa (29%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (91%).