Pogoda jesienią w: Neietsu Korea Południowa

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 19°C, z 25°C do 6°C, rzadko spadając poniżej 0°C lub przekraczając 29°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 21°C, z 17°C do -4°C, rzadko spadając poniżej -9°C lub przekraczając 20°C.

W celach poglądowych, w dniu 2 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Neietsu wynoszą zwykle od 21°C do 28°C, natomiast w dniu 19 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -9°C do 0°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Des Plaines, Stany Zjednoczone (odległość: 10 478 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Neietsu (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Neietsu z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Neietsu zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 49% do 34%.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 20 października, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 68% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 12 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 58%, natomiast w dniu 16 grudnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 69%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Neietsu w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 42% na początku tej pory roku do 15% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 51% w dniu 25 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 9% w dniu 29 grudnia.

Jesienią w: Neietsu, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu maleje z 42% do 12%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 0% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Neietsu bardzo szybko maleje, z poziomu 202 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 373 milimetry lub spada poniżej 72 milimetrów, do poziomu 29 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 64 milimetry lub spada poniżej 4 milimetry.

Jesienią w: Neietsu, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 3 godziny i 9 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 2 minuty i 6 sekund i spadek o 14 minut i 42 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 49 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 58 minut światła dziennego.

Jesienią w: Neietsu słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:56 w dniu 1 września, a najpóźniej 1 godzina i 23 minuty później o godz. 07:20 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:54 w dniu 1 września a najwcześniej 1 godzina i 46 minut wcześniej, o godz. 17:09 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Neietsu nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:06 i zachodzi 14 godzin i 43 minuty później, o godzinie 19:49, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:36 a zachód 9 godzin i 36 minut później, o godzinie 17:12.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Neietsu danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 40% do 0% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 2 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 88% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Neietsu wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 11,0 kilometra na godzinę do 13,4 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 16 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 14 czerwca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,3 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,4 kilometra na godzinę w dniu 20 września.

Jesienią wiatr w: Neietsu wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 września do 29 września i zachodniego od 29 września do 30 listopada.

Neietsu znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Neietsu jesienią bardzo szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 9°C, z 23°C do 14°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Neietsu trwa zazwyczaj 6,5 miesiąca (200 dni), od około 7 kwietnia do około 24 października, a jego początek rzadko przypada przed 23 marca lub po 22 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 9 października lub po 9 listopada.

Jesienią w: Neietsu szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym bardzo szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku z 100% do 0%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Neietsu jesienią szybko wzrasta, rosnąc o 351°C, z 1 419°C do 1 770°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Neietsu jesienią bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 2,5 kWh, z 5,1 kWh do 2,6 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Neietsu to: szerokość geograficzna 37,184°, długość geograficzna 128,468° i wysokość 208 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Neietsu charakteryzują duże różnice wysokości terenu, maksymalnie do 605 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 295 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują duże różnice wysokości terenu (934 metry). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 579 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Neietsu obejmuje drzewa (44%), skąpa roślinność (27%), użytki zielone (18%) i pola uprawne (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (72%) i użytki zielone (14%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (64%) i użytki zielone (11%).