Pogoda latem w: Kairatu Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 31°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 33°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 25°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 24°C w dniu 11 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 27 listopada, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Kairatu wynoszą zwykle od 24°C do 31°C, natomiast w dniu 3 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 23°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Salvador, Brazylia (odległość: 17 712 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Kairatu (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kairatu z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Kairatu zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 87% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 90% w dniu 3 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 28 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 15% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 90%, natomiast w dniu 15 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 38%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Kairatu w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 29% na początku tej pory roku do 32% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 55% w dniu 8 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 19% w dniu 3 listopada.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Kairatu stopniowo wzrasta, z poziomu 92 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 156 milimetrów lub spada poniżej 27 milimetrów, do poziomu 98 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 156 milimetrów lub spada poniżej 42 milimetry.

Latem w: Kairatu, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 10 minut, a najdłuższy dzień to 23 grudnia, obejmujący 12 godzin i 19 minut światła dziennego.

Latem w: Kairatu słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:06 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 28 minut później o godz. 06:34 w dniu 19 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:24 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 23 minuty później o godz. 18:47 w dniu 5 lutego.

W 2024 r. w Kairatu nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:15 i zachodzi 12 godzin i 19 minut później, o godzinie 18:34, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:30 a zachód 11 godzin i 56 minut później, o godzinie 18:26.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Kairatu danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 20 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 31 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 100% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Kairatu wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 5,8 kilometra na godzinę do 7,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 1 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 17 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,4 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,2 kilometra na godzinę w dniu 11 lutego.

Latem wiatr w: Kairatu wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 grudnia do 4 stycznia i północnego od 4 stycznia do 28 lutego.

Kairatu znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Kairatu latem zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 29°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Kairatu temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Kairatu latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 502°C, z 2 414°C do 3 916°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Kairatu latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 4,3 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Latem najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,1 kWh w dniu 24 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kairatu to: szerokość geograficzna -3,352°, długość geograficzna 128,369° i wysokość 10 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Kairatu charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 276 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 27 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 319 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 476 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kairatu obejmuje woda (38%), drzewa (31%) i pola uprawne (21%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (52%) i drzewa (34%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (66%) i drzewa (24%).