Pogoda zimą w: Lamalouk Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 28°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 29°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 28°C w dniu 22 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 21°C, rzadko spadając poniżej 19°C lub przekraczając 23°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 20°C w dniu 10 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 8 listopada, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Lamalouk wynoszą zwykle od 23°C do 29°C, natomiast w dniu 10 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 20°C do 28°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

La Paz de Oriente, Nikaragua (odległość: 16 800 kilometrów); Cerro Azul, Panama (17 545 kilometrów) i Santiago, Kolumbia (18 281 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Lamalouk (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Lamalouk z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Lamalouk zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 56% do 47%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 45% w dniu 17 sierpnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 17 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 55% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 11 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 90%, natomiast w dniu 17 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 55%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Lamalouk w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 8% na początku tej pory roku do 4% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 59% w dniu 6 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 10 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Lamalouk maleje, z poziomu 20 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 54 milimetry, do poziomu 6 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 19 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 4 milimetry w dniu 14 sierpnia.

Zimą w: Lamalouk, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 17 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 11 sekund i wzrost o 1 minuta i 17 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 38 minut, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 11 godzin i 57 minut światła dziennego.

Zimą w: Lamalouk słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:02 w dniu 14 lipca, a najwcześniej 14 minut wcześniej o godz. 05:49 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:35 w dniu 1 czerwca a najpóźniej 12 minut później o godz. 17:46 w dniu 13 sierpnia.

W 2024 r. w Lamalouk nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:26 i zachodzi 12 godzin i 37 minut później, o godzinie 18:03, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:59 a zachód 11 godzin i 38 minut później, o godzinie 17:37.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Lamalouk danego dnia będzie parno maleje, spadając z 98% do 90% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 82% w dniu 10 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 10 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 82% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Lamalouk maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 11,3 kilometra na godzinę do 8,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 2 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 28 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,1 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,9 kilometra na godzinę w dniu 23 czerwca.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Lamalouk zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 63% w dniu 2 czerwca.

Lamalouk znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Lamalouk zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 1°C, z 28°C do 27°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 27°C w dniu 12 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Lamalouk temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Lamalouk zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 152°C, z 4 996°C do 844°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Lamalouk zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,4 kWh, z 5,4 kWh do 6,8 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 5,4 kWh w dniu 6 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Lamalouk to: szerokość geograficzna -8,340°, długość geograficzna 123,214° i wysokość 315 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Lamalouk charakteryzują duże różnice wysokości terenu, maksymalnie do 776 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 436 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 637 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 708 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Lamalouk obejmuje drzewa (65%) i pola uprawne (26%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (46%) i drzewa (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (84%).