Pogoda wiosną w: Witihama Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 32°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 10 listopada.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 21°C do 24°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 25°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 24°C w dniu 22 listopada.

W celach poglądowych, w dniu 8 listopada, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Witihama wynoszą zwykle od 24°C do 30°C, natomiast w dniu 9 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Vailima, Samoa (odległość: 7 106 kilometrów) i El Progreso, Panama (17 573 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Witihama (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Witihama z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Witihama zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 47% do 86%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 53% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 18 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 90%, natomiast w dniu 17 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 55%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Witihama w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 5% na początku tej pory roku do 40% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 60% w dniu 6 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 10 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Witihama bardzo szybko wzrasta, z poziomu 6 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 21 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 100 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 183 milimetry lub spada poniżej 33 milimetry.

Wiosną w: Witihama, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 37 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 25 sekund i wzrost o 2 minuty i 53 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 57 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 12 godzin i 34 minuty światła dziennego.

Wiosną w: Witihama słońce wstaje najpóźniej o godz. 05:48 w dniu 1 września, a najwcześniej 32 minuty wcześniej o godz. 05:16 w dniu 16 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:41 w dniu 14 października a najpóźniej 12 minut później o godz. 17:52 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Witihama nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:26 i zachodzi 12 godzin i 37 minut później, o godzinie 18:03, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:59 a zachód 11 godzin i 38 minut później, o godzinie 17:37.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Witihama danego dnia będzie parno wzrasta, rosnąc z 93% do 100% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 10 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 87% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Witihama zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 8,2 kilometra na godzinę o więcej niż 1,0 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 2 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 28 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,1 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,1 kilometra na godzinę w dniu 28 października.

Wiosną wiatr w: Witihama wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 września do 2 października, południowego od 2 października do 20 listopada i zachodniego od 20 listopada do 30 listopada.

Witihama znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Witihama wiosną wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 27°C do 30°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Witihama temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Witihama wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 469°C, z 919°C do 2 388°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Witihama wiosną szybko maleje, spadając o tej porze roku o 2,0 kWh, z 6,8 kWh do 4,9 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,1 kWh w dniu 2 października.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Witihama to: szerokość geograficzna -8,300°, długość geograficzna 123,263° i wysokość 175 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Witihama charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 546 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 278 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 623 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 708 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Witihama obejmuje drzewa (47%), pola uprawne (33%) i użytki zielone (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (57%) i drzewa (21%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (85%).