Pogoda wiosną w: Tilamuta Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 31°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 33°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 32°C w dniu 13 kwietnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 25°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 24°C w dniu 27 kwietnia.

W celach poglądowych, w dniu 7 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Tilamuta wynoszą zwykle od 23°C do 32°C, natomiast w dniu 12 września, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 23°C do 31°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Belém, Brazylia (odległość: 19 014 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Tilamuta (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Tilamuta z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Tilamuta zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 81% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 83% w dniu 1 maja.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 4 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 22% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 11 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 90%, natomiast w dniu 21 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 29%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Tilamuta w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko wzrasta z 46% na początku tej pory roku do 54% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 61% w dniu 26 kwietnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 26% w dniu 9 września.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Tilamuta wzrasta, z poziomu 97 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 186 milimetrów lub spada poniżej 15 milimetrów, do poziomu 116 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 185 milimetry lub spada poniżej 53 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 97 milimetrów w dniu 2 marca.

Wiosną w: Tilamuta, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 6 minut, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 12 godzin i 9 minut światła dziennego.

Wiosną w: Tilamuta słońce wstaje najpóźniej o godz. 05:59 w dniu 1 marca, a najwcześniej 17 minut wcześniej o godz. 05:42 w dniu 16 maja.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:05 w dniu 1 marca a najwcześniej 15 minut wcześniej, o godz. 17:51 w dniu 11 maja.

W 2024 r. w Tilamuta nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:47 i zachodzi 12 godzin i 9 minut później, o godzinie 17:56, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:45 a zachód 12 godzin i 6 minut później, o godzinie 17:51.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Tilamuta danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 15 września, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 97% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Tilamuta zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 9,4 kilometra na godzinę o więcej niż 1,6 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 12 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 14 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,2 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,7 kilometra na godzinę w dniu 21 kwietnia.

Wiosną wiatr w: Tilamuta wieje głównie z kierunku północnego od 1 marca do 21 kwietnia, wschodniego od 21 kwietnia do 29 maja i południowego od 29 maja do 31 maja.

Tilamuta znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Tilamuta wiosną zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 30°C.

Wiosną najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 30°C w dniu 15 kwietnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Tilamuta temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Tilamuta wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 521°C, z 987°C do 2 508°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Tilamuta wiosną stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,9 kWh, z 5,1 kWh do 4,2 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 5,1 kWh w dniu 5 marca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tilamuta to: szerokość geograficzna 0,527°, długość geograficzna 122,346° i wysokość 12 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tilamuta charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 271 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 42 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (983 metry). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 231 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tilamuta obejmuje drzewa (39%) i pola uprawne (38%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (40%) i drzewa (32%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (61%) i drzewa (23%).