Pogoda zimą w: Hoctun Meksyk

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 30°C do 33°C, rzadko spadając poniżej 25°C lub przekraczając 37°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 7 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 18°C, rzadko spadając poniżej 13°C lub przekraczając 22°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 18°C w dniu 15 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 9 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Hoctun wynoszą zwykle od 23°C do 37°C, natomiast w dniu 15 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 18°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

São Tomé, Brazylia (odległość: 6 526 kilometrów) i Marovoay, Madagaskar (15 360 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Hoctun (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Hoctun z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Hoctun zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 34% do 25%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 23% w dniu 24 lutego.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 24 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 77% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 26 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 74%, natomiast w dniu 24 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 77%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Hoctun w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko maleje z 16% na początku tej pory roku do 10% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 61% w dniu 11 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 9% w dniu 3 marca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Hoctun maleje, z poziomu 36 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 81 milimetrów lub spada poniżej 3 milimetry, do poziomu 22 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 59 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetr.

Zimą w: Hoctun, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 46 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 31 sekund i wzrost o 3 minuty i 39 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 52 minuty, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 44 minuty światła dziennego.

Zimą w: Hoctun słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:17 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 19 minut później o godz. 06:36 w dniu 16 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:14 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 46 minut później o godz. 18:01 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Hoctun nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:16 i zachodzi 13 godzin i 24 minuty później, o godzinie 18:40, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:29 a zachód 10 godzin i 52 minuty później, o godzinie 17:21.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Hoctun danego dnia będzie parno szybko maleje, spadając z 65% do 46% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 45% w dniu 30 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 10 września, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 30 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 45% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Hoctun zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 4,5 kilometra na godzinę o więcej niż 0,4 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 3 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 13 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,3 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Hoctun zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 58% w dniu 28 lutego.

Hoctun znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Hoctun zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 1°C, z 25°C do 24°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 24°C w dniu 31 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Hoctun temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Hoctun zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 489°C, z 5 260°C do 771°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Hoctun zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,5 kWh, z 4,5 kWh do 6,0 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,4 kWh w dniu 28 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Hoctun to: szerokość geograficzna 20,865°, długość geograficzna -89,201° i wysokość 17 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Hoctun jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 16 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 16 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (31 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (175 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Hoctun obejmuje pola uprawne (96%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (63%) i drzewa (26%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (44%) i drzewa (37%).