Pogoda zimą w: San Francisco Gwatemala

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 29°C do 31°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 35°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 27°C w dniu 14 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 19°C, rzadko spadając poniżej 15°C lub przekraczając 21°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 18°C w dniu 30 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 4 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: San Francisco wynoszą zwykle od 21°C do 35°C, natomiast w dniu 27 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 18°C do 28°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Picuí, Brazylia (odległość: 6 442 kilometrów); Izazi, Tanzania (14 043 kilometry) i Kabugao, Filipiny (14 875 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do San Francisco (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj San Francisco z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: San Francisco zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 38% do 24%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 21% w dniu 31 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 31 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 79% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 14 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 86%, natomiast w dniu 31 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 79%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: San Francisco w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 24% na początku tej pory roku do 12% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 52% w dniu 19 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 9% w dniu 28 marca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: San Francisco bardzo szybko maleje, z poziomu 81 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 201 milimetrów lub spada poniżej 8 milimetrów, do poziomu 27 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 66 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetrów.

Zimą w: San Francisco, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 36 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 25 sekund i wzrost o 2 minuty i 52 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 8 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 48 minut światła dziennego.

Zimą w: San Francisco słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:13 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 19 minut później o godz. 06:32 w dniu 20 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:24 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 42 minuty później o godz. 18:06 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w San Francisco nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:27 i zachodzi 13 godzin i 8 minut później, o godzinie 18:35, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:24 a zachód 11 godzin i 8 minut później, o godzinie 17:32.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: San Francisco danego dnia będzie parno szybko maleje, spadając z 82% do 64% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 63% w dniu 21 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 18 września, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 21 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 63% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: San Francisco zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 3,7 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 22 marca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 16 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,0 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: San Francisco zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 70% w dniu 28 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W San Francisco temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: San Francisco zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 269°C, z 4 988°C do 719°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: San Francisco zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,4 kWh, z 4,9 kWh do 6,3 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,8 kWh w dniu 15 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne San Francisco to: szerokość geograficzna 16,800°, długość geograficzna -89,933° i wysokość 218 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od San Francisco charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 68 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 217 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (229 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (853 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od San Francisco obejmuje pola uprawne (38%), drzewa (36%) i użytki zielone (25%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (47%) i pola uprawne (34%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (57%) i użytki zielone (22%).