Pogoda latem w: Lanquín Gwatemala

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 34°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 21°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 23°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 22°C w dniu 9 czerwca.

W celach poglądowych, w dniu 2 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Lanquín wynoszą zwykle od 21°C do 32°C, natomiast w dniu 15 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 17°C do 25°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Salinas, Filipiny (odległość: 15 115 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Lanquín (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Lanquín z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Lanquín zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 85% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 90% w dniu 13 czerwca.

Najbardziej pogodny dzień lata to 29 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 20% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 13 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 90%, natomiast w dniu 27 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 77%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Lanquín w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko wzrasta z 44% na początku tej pory roku do 52% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 56% w dniu 14 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 8% w dniu 9 marca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Lanquín szybko wzrasta, z poziomu 124 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 230 milimetrów lub spada poniżej 27 milimetrów, do poziomu 157 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 278 milimetrów lub spada poniżej 31 milimetrów.

Latem w: Lanquín, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 34 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 23 sekundy i spadek o 2 minuty i 39 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 25 minut, a najdłuższy dzień to 20 czerwca, obejmujący 13 godzin i 3 minuty światła dziennego.

Latem w: Lanquín słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:27 w dniu 3 czerwca, a najpóźniej 19 minut później o godz. 05:47 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:35 w dniu 7 lipca a najwcześniej 23 minuty wcześniej, o godz. 18:12 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w Lanquín nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:30 i zachodzi 13 godzin i 3 minuty później, o godzinie 18:33, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:22 a zachód 11 godzin i 12 minut później, o godzinie 17:34.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Lanquín danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 91% do 95% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 96% w dniu 21 czerwca.

W celach poglądowych, w dniu 17 czerwca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 96% przypadków, natomiast w dniu 29 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 19% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Lanquín zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 5,6 kilometra na godzinę o więcej niż 0,4 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 22 marca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 13 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,9 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Lanquín latem wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 68% w dniu 12 lipca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Lanquín temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Lanquín latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 330°C, z 2 006°C do 3 336°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Lanquín latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 5,2 kWh o więcej niż 0,3 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Lanquín to: szerokość geograficzna 15,567°, długość geograficzna -89,967° i wysokość 556 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Lanquín charakteryzują duże różnice wysokości terenu, maksymalnie do 629 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 501 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 601 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (3 001 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Lanquín obejmuje drzewa (56%) i pola uprawne (43%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (60%) i pola uprawne (39%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (58%) i pola uprawne (30%).