Pogoda wiosną w: Cipaas Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 32°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 6 października.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 25°C.

W celach poglądowych, w dniu 10 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Cipaas wynoszą zwykle od 25°C do 31°C, natomiast w dniu 29 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 23°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Asau, Samoa (odległość: 8 924 kilometry); Portobelo, Panama (19 348 kilometrów) i Tulagi, Wyspy Salomona (5 982 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Cipaas (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Cipaas z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Cipaas zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 70% do 88%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 88% w dniu 30 listopada.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 30% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 3 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 89%, natomiast w dniu 31 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 35%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Cipaas w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 21% na początku tej pory roku do 63% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 74% w dniu 25 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 18% w dniu 10 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Cipaas bardzo szybko wzrasta, z poziomu 53 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 142 milimetry lub spada poniżej 1 milimetrów, do poziomu 179 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 271 milimetrów lub spada poniżej 92 milimetrów.

Wiosną w: Cipaas, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 30 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 20 sekund i wzrost o 2 minuty i 20 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 59 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 12 godzin i 29 minut światła dziennego.

Wiosną w: Cipaas słońce wstaje najpóźniej o godz. 05:56 w dniu 1 września, a najwcześniej 29 minut wcześniej o godz. 05:28 w dniu 13 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:49 w dniu 19 października a najpóźniej 10 minut później o godz. 17:59 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Cipaas nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:39 i zachodzi 12 godzin i 31 minut później, o godzinie 18:10, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:05 a zachód 11 godzin i 44 minuty później, o godzinie 17:50.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Cipaas danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 7 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 27 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 99% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Cipaas szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 16,2 kilometra na godzinę do 12,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 14 września, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 19 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,1 kilometra na godzinę.

Wiosną najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,5 kilometra na godzinę w dniu 14 września.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Cipaas wiosną wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 72% w dniu 7 października.

Cipaas znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Cipaas wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 1°C, z 28°C do 29°C.

Wiosną najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 28°C w dniu 10 września.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Cipaas temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Cipaas wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 469°C, z 1 017°C do 2 486°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Cipaas wiosną maleje, spadając o tej porze roku o 1,5 kWh, z 6,1 kWh do 4,6 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,1 kWh w dniu 16 września.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Cipaas to: szerokość geograficzna -6,703°, długość geograficzna 105,905° i wysokość 26 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Cipaas charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 75 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 45 metry. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (279 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 925 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Cipaas obejmuje drzewa (52%) i pola uprawne (30%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (45%) i pola uprawne (35%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (61%) i drzewa (22%).