Pogoda zimą w: Baijiantan Chiny

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około -1°C, rzadko spadając poniżej -11°C lub przekraczając 8°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi -5°C w dniu 16 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około -10°C, rzadko spadając poniżej -19°C lub przekraczając -2°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -13°C w dniu 19 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 23 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Baijiantan wynoszą zwykle od 22°C do 36°C, natomiast w dniu 18 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -13°C do -5°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Sergeant Bluff, Iowa, Stany Zjednoczone (odległość: 10 230 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Baijiantan (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Baijiantan z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Baijiantan zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 48% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 50% w dniu 4 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 28 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 54% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 3 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 50%, natomiast w dniu 24 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 77%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Baijiantan w okresie zimowym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 1%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 12% w dniu 13 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 25 stycznia.

Zimą w: Baijiantan, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 2 godziny i 7 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 25 sekund i wzrost o 9 minut i 57 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 8 godzin i 41 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 4 minuty światła dziennego.

Zimą w: Baijiantan słońce wstaje najpóźniej o godz. 08:00 w dniu 2 stycznia, a najwcześniej 1 godzina i 0 minut wcześniej o godz. 07:00 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:35 w dniu 10 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 29 minut później o godz. 18:04 w dniu 28 lutego.

W 2025 r. w Baijiantan nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:29 i zachodzi 15 godzin i 43 minuty później, o godzinie 20:12, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:57 a zachód 8 godzin i 41 minut później, o godzinie 16:37.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2025 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Baijiantan danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Baijiantan stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 11,9 kilometra na godzinę do 12,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 7 maja, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 26 grudnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,4 kilometra na godzinę.

Zimą najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,4 kilometra na godzinę w dniu 26 grudnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Baijiantan zimą wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 73% w dniu 16 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Baijiantan trwa zazwyczaj 6,3 miesiąca (193 dni), od około 12 kwietnia do około 21 października, a jego początek rzadko przypada przed 26 marca lub po 28 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 5 października lub po 8 listopada.

Zima w: Baijiantan przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Baijiantan zimą bardzo szybko maleje, spadając o 2 374°C, z 2 374°C do 0°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Baijiantan zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,7 kWh, z 1,7 kWh do 3,4 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 1,5 kWh w dniu 22 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Baijiantan to: szerokość geograficzna 45,689°, długość geograficzna 85,124° i wysokość 298 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Baijiantan charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 149 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 302 metry. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (594 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 596 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Baijiantan obejmuje powierzchnie sztuczne (76%) i goła gleba (24%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (74%) i powierzchnie sztuczne (17%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (54%) i użytki zielone (32%).