Pogoda zimą w: Jiamu Chiny

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 4°C do 8°C, rzadko spadając poniżej -4°C lub przekraczając 12°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi -0°C w dniu 12 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około -6°C, rzadko spadając poniżej -13°C lub przekraczając 0°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -9°C w dniu 13 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Jiamu wynoszą zwykle od 21°C do 34°C, natomiast w dniu 12 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -9°C do -0°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Wymore, Nebraska, Stany Zjednoczone (odległość: 10 972 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Jiamu (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Jiamu z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Jiamu zachmurzenie szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 41% do 54%.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 1 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 58% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 23 marca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 57%, natomiast w dniu 9 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 85%.

Zimą w: Jiamu, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 48 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 13 sekund i wzrost o 8 minut i 30 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 12 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 13 minut światła dziennego.

Zimą w: Jiamu słońce wstaje najpóźniej o godz. 10:03 w dniu 4 stycznia, a najwcześniej 50 minut wcześniej o godz. 09:13 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 19:08 w dniu 8 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 19 minut później o godz. 20:27 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Jiamu nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 07:04 i zachodzi 15 godzin i 10 minut później, o godzinie 22:14, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 10:00 a zachód 9 godzin i 12 minut później, o godzinie 19:11.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Jiamu danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Jiamu wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 6,0 kilometra na godzinę do 8,2 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 11 maja, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 26 grudnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,6 kilometra na godzinę.

Zimą najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,6 kilometra na godzinę w dniu 26 grudnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Jiamu zimą wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 52% w dniu 26 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Jiamu trwa zazwyczaj 7,5 miesiąca (229 dni), od około 22 marca do około 5 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 5 marca lub po 8 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 20 października lub po 21 listopada.

Zima w: Jiamu przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Jiamu zimą bardzo szybko maleje, spadając o 2 349°C, z 2 350°C do 1°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Jiamu zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,6 kWh, z 2,4 kWh do 4,0 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 2,2 kWh w dniu 21 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Jiamu to: szerokość geograficzna 41,269°, długość geograficzna 80,560° i wysokość 1 168 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Jiamu charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 41 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 169 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (210 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (5 357 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Jiamu obejmuje pola uprawne (53%) i użytki zielone (44%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (39%) i użytki zielone (38%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (39%) i użytki zielone (39%).